Wat heeft een judoka die dertig geworden is, die meer dan een half jaar aan de kant stond door een schouderoperatie en geen enkele degelijke voorbereidingswedstrijd afwerkte te zoeken in een Europees kampioenschap? Dus leek een vierde Europese medaille op rij (na zilver, goud en brons) voor Ilse Heylen, de bronzen medaillewinnares van Athene 2004, te veel gevraagd.

Heylen maakte evenwel meteen een blijde intocht, tegen Anna Kharitonova: ze won met ippon, de hoogste score, na een beenveeg. Aan de kant moedigde Sasja Jatskevitsj, ex-Belgisch bondscoach en nu aan het werk bij een club in het Letse Riga, haar aan: ,,Met de voeten, sneller, sneller''. De kwartfinale liep dan weer op een afgang uit, tegen Telma Monteiro, de derde van het WK en regerend Europees kampioene. De Portugese gooide Heylen na 21 seconden tegen de tatami. ,,Monteiro is mijn zwarte beest: ik weet hoe ze me zal aanpakken en toch vind ik er geen antwoord op.''

Meteen mocht Heylen haar gouden droom opbergen. ,,

Het is gedaan

, dacht ik. En daarna:

nee, het is nog niet gedaan

.'' Ze herpakte zich met drie ippons op rij, tegen Tatjana Trivic, Antonia Cuomo en Iona-Maria Aluas Dinea, vijfde van het WK en derde vorig jaar in het EK. De ippon tegen Dinea viel al na 42 seconden. ,,Nooit gedacht dat het zo vroeg gedaan zou zijn'', zei Heylen. Brons dus, en als eerste judoka de norm (top vijf EK) gehaald die het BOIC vooropstelt voor de Spelen.

,,Drie keer ippon op rij, dat is zoals een voetballer drie vrijschoppen na elkaar over het muurtje in de winkelhaak plaatst'', zei Eddy Vinckier, de assistent van Gella Vandecaveye.

De Vlaamse topsportcoördinator judo, die zelf zes keer EK-goud op rij behaalde, doet haar hoedje af voor Heylen. ,,Ilse is een modelprof: ze traint hard en klaagt nooit. Ze is een knokker die volledig opengebloeid is: wat ze vroeger technisch tekortkwam heeft haar man Olivier Berghmans verbeterd. Vier medailles op rij bewijst dat ze een gevestigde waarde is. Ze komt nochtans van heel ver want ze was lang geblesseerd en moet altijd veel vermageren.

(Heylen weegt normaal ongeveer 56 kilo maar vecht in de categorie -52, red.)

En Heylen zelf? Ze straalde, mét blauw oog, dat ze een paar weken geleden tijdens een training opliep. ,,Ik ben heel gelukkig: ik behoor weer tot de top van Europa. Na die zware blessure zat ik vol onzekerheden en vraagtekens. Maar ik heb er alles voor gedaan. Die drie ippons? Dat is omdat ik gegroeid ben in het tornooi. Vier medailles op een rij bewijst dat ik er al vier jaar na elkaar sta. Het is het bewijs dat ik tot de top drie van mijn categorie behoor.''

Dom klopt titelhoudster

Veel meer van haar dagje Belgrado had Leen Dom (-48 kg) verwacht. Zij is de tweede beste Belg op de wereldranglijst, vijftiende. De 24-jarige bescheiden maar ambitieuze judoka eindigde negende, nadat ze haar eerste kamp snel met ippon (armklem) had afgemaakt na veertig seconden. Tegen de jonge Italiaanse Moscatt, die technisch de bovenhand had, ging het evenwel fout. In de eerste herkansing greep ze de hoger geplaatste Nese Sensoy dan weer snel bij de keel met technisch mooi judo en klopte verdiend de regerende Europese kampioene. Maar op de krachtige uithalen van Michaela Baschin, derde vorig jaar, had ze geen antwoord. ,,Ik heb haar al beter zien kampen'', zei Vlaams bondscoach René Goos. ,,Er zat iets meer in. Leen eindigt zevende, dat is met de hakken over de sloot.'' ,,Ontgoocheld ben ik. Moscatt had de dag van haar leven en tegen Baschin was ik te onbezonnen. Ik doe wel één plaats beter dan vorig jaar, en het volgende halfjaar zal ik zeker nog heel wat groeien.''

Fabrice Flamand (24) -had veel pech bij de loting in de -60 kilo. ,,Ik heb me niet belachelijk laten maken'', sprak hij na verlies tegen twee wereldtoppers.