Onwaarschijnlijke comeback levert Ilse Heylen nog brons op

© © EPA

Het sprookje van Tampere, zo mag je Ilse Heylens brons noemen. In de voormiddag uitgeschakeld, omdat een Turkse stuntte. Ineens ging het toch beter met titelverdedigster Heylen. En zie: zilver in 2004, goud in 2005, nu brons. ,,Ik heb alle kleurtjes, en dat op zeventig procent van mijn mogelijkheden.''

Het tiental Belgische fans, waarbij haar ouders, zweeg in alle talen in de vrij lege ijshal. Heylen had zopas met het kleinste verschil verloren van de Turkse Aynur Samat, een hapklare brok. Een halfuur later waren de ogen nog roodomrand.

,,Mijn lichaam wil niet mee. In de opwarming voelden mijn armen leeg, ik heb er te weinig kracht in. En reageren doe ik een seconde te laat. Een uitleg? Geen. Volgende week evalueren, want nu zeg ik toch stomme dingen: dat ik het niet meer kan, of dat ik ga stoppen.''

En toen, en dat is het tragische en mooie in judo, lag haar lot in de handen van de Turkse. Als die het goed bleef doen, mocht Heylen toch in de herkansingen vechten, met brons als lokkertje. ,,Vijf procent geef ik de Turkse om tegen de Franse Delsalle te winnen.''

En Samat klopte Delsalle zowaar. Heylen moest de mat op tegen Nibar Jabbarova. Met nog 1'20'' op de klok wierp Heylen haar: ippon, de hoogste score. Tegen de Wit-Russische Maryna Zharskaya dan. Weer ippon. De laatste horde was Petra Nareks uit Slovenië, de laatste twee jaar brons. Heylen, met opwippende vlechtjes, domineerde. Het leverde één kokaatje op, de laagste score. Maar het volstond, de handen de lucht in. Brons. ,,En ik had nog altijd geen supergevoel. Op mijn best was ik op zeventig procent van mijn mogelijkheden. Bij de herkansingen heeft zich in mijn hoofd een klik voorgedaan. 'Het moet,' zei ik tegen mezelf. Het lichaam wilde niet, dus heb ik het maar op karakter gedaan.''

Contract

Drie jaar op rij een medaille: eerst zilver, dan goud, nu brons. Waarom is dat succes zo laat gekomen, ze is 29? ,,Vroeger was ik altijd de nummer twee, ook in mijn hoofd. Ik kwam na Inge Clement, na Ann Simons, na Kristel Taelman. Maar ik wilde absoluut naar de Spelen van Athene (2004). Daarom heb ik de trainingen helemaal veranderd. Als ik Athene niet had gehaald

(ze won er brons, red.)

was ik gestopt. Nu voel ik dat ik er sta.''

Tactisch rijper, technisch gevarieerder, fysiek sterker door vier of vijf keer per week te lopen en mentaal sterker want nu mét zelfvertrouwen. Het belooft voor 2007, dat een EK en WK telt en selectiejaar is voor de Spelen van Peking 2008.

Hoeveel verdient dat brons trouwens? ,,Niets, al wordt mijn contract bij Bloso wel voor een jaar verlengd. Wat wil je, als je judo ziet op tv is het maar twee seconden. Ach, vóór het tornooi begon was ik alleen tevreden met goud, maar nu ben ik heel blij met toch nog brons.''

Aangeboden door onze partners

HOOFDPUNTEN

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen