Het decor: een tot trainingszaal omgebouwde garage in Mariakerke, Gent. Al dan niet vergeelde verbleekte affiches, foto's en artikels sieren de muren. Op een boksbal of acht gaat een aantal jongemannen, allochtoon of autochtoon, tekeer. ,,Snelheid, snelheid, snelheid!'' roept een donkere, kale man, de trainer, steeds luider en opzwepender. Het is de 29-jarige Ismaïl

Cool

Abdoul. Hip, charmant, rad van tong, intelligent. En toch is dit ook de man die er maar niet lijkt in te slagen uit de handen van het gerecht te blijven en die de verkeerde vrienden blijft uitkiezen. Maar hij belooft beterschap. Maakt het grootste talent bij de halfzwaargewichten sinds Jean-Pierre Coopman en Freddy De Kerpel toch nog zijn reputatie waar?

Ismaïl, hoe ben je bokser geworden?

,,Ik was een

straatloperke

, moest opletten dat ik niet op het slechte pad kwam. De school interesseerde me namelijk niet en ik had geen echt doel in mijn leven. Eigenlijk liep ik verloren. Een vriend zei dat ik een uitlaatklep nodig had voor mijn agressie. En dan was er mijn gewicht: ik woog toen, als veertienjarige, 86 kilogram. Evenveel als nu, maar toen was ik natuurlijk nog niet volgroeid. Met die vriend ben ik in een boksclub een kijkje gaan nemen. Ik zag een affiche met Mohammed Ali.

Dat is het

, dacht ik. Sindsdien ben ik rustiger geworden en gestopt met roken. Drinken heb ik nooit gedaan.''

Uit welk gezin kom je?

,,Een grote familie van zeven

kinders

. Ik heb vijf zussen en een broer. Vader, een zeer strenge man, is Mauritaniër, moeder is Belgische. Moeder heeft zich bekeerd tot de islam, ik ben met de islam opgegroeid.''

,,Weet je, ik heb al veel tegenslag gehad, ben in aanraking gekomen met het gerecht: een schietpartij, een messteek, andere dingen... Dankzij mijn geloof ben ik er altijd bovenop gekomen.''

,,Ik ben iemand die het leven bekijkt als een examen voor het leven na de dood en ik aanvaard het leven zoals het komt. Soms ben ik onterecht in de gevangenis terechtgekomen, soms terecht - ik ben geen heilige jongen. Maar alle ervaringen maken me sterker en ik zal mijn fouten uit het verleden niet opnieuw maken. Jezus, Mohammed, David en Mozes hebben ook allemaal zware obstakels overwonnen op weg naar hun doel.''

Hoe strikt ben je in je geloof?

,,Ik bid vijfmaal per dag, ga naar het vrijdaggebed in de moskee, doe de ramadan mee en ga ooit op bedevaart naar Mekka. God weet wel dat niemand perfect is, en ik ook niet. Mijn droom is te sterven als een goede moslim: geliefd te zijn, weten dat ik geen slechte mens ben. Nochtans, als ik moet geloven wat sommigen vertellen, zou ik schrik hebben van mezelf.''

Bekende Vreemdeling

Je bent een donkere jongen en islamiet: een dubbele handicap?

,,Ik heb niet rechtstreeks met racisme te maken, misschien omdat ik een BV ben, een

Bekende Vreemdeling

. Als mijn moeder, met haar islamitische sjaal om, ergens binnenkomt, wordt ze wél eens raar bekeken. En als ze een appartement zoekt, kan ze aan de telefoon een afspraak maken. Tot ze toekomt en men haar

sjaal

ziet: dan is het appartement net verhuurd....''

,,Vroeger reed ik rond met een BMW Cabrio en droeg ik een gouden ketting: de cultuur van de rappers. Men dacht dat ik een crimineel was, dat ik dat geld voor die aankopen gestolen had. Mensen hebben soms schrik, uit onwetendheid. Ze denken dat vrouwen een sluier dragen omdat ze onderdrukt worden, terwijl ze het doen voor hun geloof. Kijk, ik ben al acht jaar samen met mijn vriendin: zij kent me als de liefste man ter wereld.''

Je bent een verstandige kerel. Waarom heb je nooit voortgestudeerd?

,,Ik heb een diploma A3, mechanisch metaalbewerker, met computers en zo. Ach, toen ik twintig was dacht ik dat ik geld zou verdienen met profboksen. Ik was jong en een beetje koppig. Kon ik de klok terugdraaien, ik zou proberen een diploma A2 te behalen. Of A1, waarom niet?''

Wat heb je al geleerd in je leven?

,,Veel, want ik heb al veel meegemaakt. Als straatjong heb ik het gerecht leren kennen. Ik heb alle respect en vertrouwen: justitie is rechtvaardig. Ze hebben me niet dieper in de put geduwd, al hebben ze natuurlijk wel mijn fouten aangewezen. Maar ze zijn rechtvaardig.''

Je hebt in de gevangenis in eenzame opsluiting gezeten. Hoe voelt dat?

,,Eenzame opsluiting wens ik mijn ergste vijand niet toe. Afgezonderd zijn op een paar vierkante meter, een week lang niemand mogen zien, geen muziek... Heel je leven gaat aan je voorbij, je denkt veel na. Je denkt dat je leven om zeep gaat als je zo voortdoet. Pijnlijk hoor. Er zijn mensen die eenzame opsluiting verdienen, zoals moordenaars en verkrachters. Maar dat ben ik niet: ik ben geen crimineel maar een sportman. Ik train, ben voltijds met mijn sport bezig en ik heb een job.''

Portier voor het geld

Juist: je portiert in het weekend in discotheken. Maar is dat niet het milieu waaruit je dringend moet verdwijnen? Kun je het financieel trouwens niet redden met het loon van je vriendin?

,,Ik portier omdat ik het geld nodig heb. Het is ongezond omdat ik uit mijn bioritme raak en twee dagen nachtrust mis. Maar wat moet ik anders? Als ik van negen tot vijf werk mag ik mijn bokscarrière vergeten. En mijn vriendin studeert opnieuw: regentaat lichamelijke opvoeding. Dat geld hebben we dus echt wel nodig.''

Je bent niet dom, je hebt een goeie relatie, je hebt talent als bokser - al ben je 29 jaar en wordt het dus tijd dat je internationaal doorbreekt. Wanneer zal je frank vallen dat je alle troeven hebt, maar dat je wel uit de rechtbank moet wegblijven?

,,Mijn probleem is dat ik te veel mensen vertrouwde. Ik ben ook te goed, te naïef, te goedgelovig, durf niet nee zeggen tegen vrienden. Ik moet meer aan mezelf denken. Je wil iemand een plezier doen, maar de ellende komt op jouw nek terecht. Ik moet neen leren zeggen, me niet bemoeien met dingen die me niet aangaan.''

,,De laatste keer dat ik de gevangenis zat, had ik het meeste pijn voor mijn vriendin en familie, dat zij voor mijn stommiteiten ook moeten boeten. Mijn vriendin en ik hebben trouwplannen, ik zie haar doodgraag. Tegenover God zijn we op 1 oktober islamitisch getrouwd, maar voor de wet is dat nog niet gebeurd. Als mensen zeggen:

Wat doet dat meisje met zo'n gast?

kan ik dat wel begrijpen. Maar ik beloof dat ik geen stommiteiten meer zal doen.''

Hoe vaak train je?

,,Zes dagen op zeven, drie tot vier uur per dag. Veel fysieke conditie: lopen bijvoorbeeld. Ook kracht- en techniekoefeningen, en veel sparren in de ring. Hier in de zaal trainen veel portiers; die kunnen serieus meppen en daar word ik moe van. Maar ik hou ervan: trainen is echt verslavend.''

Je bent het type bokser dat bokst zoals je denkt: met verstand.

,,Ik ben geen

puncher

, het type dat zijn tegenstander met één slag knock-out slaat. En ik probeer zo weinig mogelijk slagen te pakken, want elke slag is er één te veel. Weet je dat ik nog nooit knock-out ben gegaan: ik kan wel tegen een stootje. Met links kan ik zeer goed en zeer snel uithalen, de klassieke

jab

. Mijn stijl is meer tegenstanders afmatten, door veel slagen uit te delen en hen constant te storen.''

Wat heb je al gepresteerd in je bokscarrière?

,,In 1992 ben ik bij de nationale ploeg gekomen, tot 1996. De bond beloofde dat ik in 1996 aan de Spelen in Atlanta zou mogen deelnemen, maar had er geen budget voor. Heb geduld, klonk het, dan mag je in 2000 meedoen, in Sydney. Maar ik wilde prof worden, niet meer voor een appel en een ei boksen, voor 37 euro. En ik bén prof geworden. Geen Spelen dus.''

,,In 2003 en 2004 heb ik al eens gevochten voor een Europese titel, maar ik ben twee keer bestolen. Er wordt veel gesjoemeld, weet je. Twee keer Belgisch kampioen bij de amateurs ben ik wel geworden, en één keer Benelux-kampioen. In de IBO-bond heb ik in 2003 de intercontinentale titel gewonnen, en een jaar later de WorldCup of Boxing. Mijn trainer-manager Rony Van Eesvelde heeft me bewust niet te rap naar het buitenland gestuurd.

Ooit word je een kampioen

, zei hij. Ik denk dat het in de goeie richting gaat.''

Zeven jaar geleden had je begrafenis moeten plaatsvinden.

,,Je bedoelt die schietpartij aan dancing Extreme in Affligem, waar ik portier was? Dat was een Godsmirakel: vier negenmillimeterkogels die van dichtbij zijn afgevuurd. Een kogel door de lies, dij en twee in de balzak. Ik heb toen mijn afscheidsgebed gezegd omdat ik dacht dat mijn leven voorbij was. Het was een waarschuwing dat ik van leven iets moest maken.''