Renners zijn gewoontedieren. Zo is dit Antwerps plaatsje in de buurt van Mechelen zowat een ijkpunt geworden voor de

Boonen-in-Tourvoorbereiding

. Twee jaar op rij kreeg hij er op zijn appel: eerst van Stefan van Dijk en daarna van Gert Steegmans. Vorig jaar rekende hij met het verlies af en dit keer haalde hij het op kracht en métier op de jonge lefgozer Jurgen Roelandts. Al leek Gert Steegmans op een bepaald moment met vijftig meter voorsprong zijn stoot van 2006 op een aparte manier te herhalen. 'Achteraf gezien was dat nog niet zo slecht gezien van Gert. Het is gelopen zoals ik het verwacht had. Putte is een heel speciale aankomst. Iedereen gaat naar de laatste bocht alsof de streep honderd meter verder ligt. Daarbovenop is de laatste rechte strook ook nog licht naar beneden zodat het als ploeg heel moeilijk is om de snelheid aan te houden. Ik zat op drie kilometer wat ingesloten, maar raakte tijdig in zesde positie. Ik kwam van achteren uit. Ik ben vooral tevreden omdat ik vandaag gezond vermoeid deze spurt won. Nadat ik de hele dag met mijn neus in de wind had gereden voor Stijn Devolder. Als je dan nog een krachtsprint wint, is dat vooral goed voor

de moral

. We wonnen met Stijn de tijdrit, het eindklassement en de slotetappe was voor mij: missie geslaagd voor Quick Step. Nu ga ik woensdag een tiental dagen

bergop bruinen

in de bergen van Monaco en dan volgt de Ronde van Zwitserland. Ik heb het schema nog niet bekeken, maar ik neem aan dat er één tot twee ritten zullen zijn die mij moeten liggen.'

Tom Boonen - ondertussen met groen, tijdelijk geel en zelfs één dag wit - een oudstrijder van de Tour de France, weigerde mee te doen met de Tour- hype rond Stijn Devolder. 'Please, maak van Stijn nog geen Tourwinnaar. Nu toch nog niet. Na de bergen van Zwitserland weten we hoe sterk hij echt is. Voor deze Ronde van België was hij heel sterk, maar ik herinner me dat ik hier drie jaar geleden ook won. Bij mijn weten eindigde ik wel nooit in de eerste tachtig van de Tour. Om maar te zeggen.' (hc)