Als de Marokkaan Nabil Dirar iets kan, is het wel dollen met een tegenstander. Op training een

Zidaneke

uit de sloffen schudden is maar het minste uit zijn trukenarsenaal. Het is eraan te zien dat de Brusselaar zich al

superbien

voelt in zijn nieuwe omgeving. Dirar laat zich gelden in de oefenmatchen én op training en beweegt zich met de glimlach door de spelersgroep. Alleen de West-Vlaamse wegen zijn niet echt zijn ding. 'Voorlopig woon ik nog in Brussel maar binnenkort ga ik wel verhuizen naar een appartement, dicht genoeg bij het stadion. Ik vind mijn weg hier namelijk moeilijk. Ik neem elke dag dezelfde route want bij de minste wegomlegging verdwaal ik en moet ik de weg vragen.'

Wat zijn jouw eerste indrukken na drie weken Club?

'Hier wordt heel ernstig getraind. Je moet er elke keer staan en echt werken. Op Westerlo is er geen druk en dat merk je. Trainingen zijn hier zoals wedstrijden. De ambiance is goed. Ik ben blij dat hier ook een ontspannen sfeer hangt. Ik jen graag mijn ploegmaats. Als het twee uur trainen zou zijn zonder lach, zou het snel vervelend worden.'

Bij de eerste oefenwedstrijd tegen Coxyde daagden er 2.400 mensen op. Had je dat verwacht?

'Nee, ik wist niet wat ik zag. Het is schitterend om wedstrijdjes tegen vierdeklassers te mogen spelen waar meer dan tweeduizend mensen naartoe komen. En na de match doe je er veertig minuten over om door het volk te geraken. Handtekeningen uitdelen en poseren voor de foto's, niets is me te veel. Bij Westerlo daagden er bij wijze van spreken drie mensen en twee gezinnen op in de voorbereiding. Veel volk werkt motiverend voor mij. Dan wil ik me nog meer tonen.'

Soms iets te. Je bent bijwijlen wel erg verliefd op de bal.

'Tja, Ivan Leko zei onlangs dat hij de volgende wedstrijd aan de scheidsrechter zou vragen om met twee ballen te spelen. Een voor mij en een voor de rest.

(lacht)

. Tijdens wedstrijden merk ik daar niets van, maar als ik achteraf de wedstrijden terugzie op dvd valt het soms op dat ik de bal veel sneller moet geven. Ik probeer erop te letten, maar dat zit nu eenmaal in mij. Ik wil altijd minstens een speler uitschakelen. In derde klasse was het nog erger, daar speelde ik veel te egoïstisch. Daar wil ik iets aan doen.'

'Mijn rendement moet ook omhoog

(afgelopen seizoen scoorde hij slechts twee keer, red.)

. Maar dat moet lukken. Club speelt heel aanvallend dus zal ik ook vaker voor doel verschijnen.'

Wat deed jou besluiten om naar Club te komen? Ajax sprong ook in de dans maar je koos toch voor blauw-zwart.

'Het bod van Ajax kwam echt de laatste seconden en toen had ik mijn woord al aan Club gegeven. Ajax telt zoveel grote namen en ik zou er allicht niet veel spelen de eerstkomende twee jaar. En dat heb ik wel nodig. Standard en Anderlecht toonden ook interesse, maar Club was eerst met een voorstel en gaf me echt het gevoel dat het me wilde. Dat trok me over de streep. Ik wil nog een of twee jaar in België blijven en dan de stap naar het buitenland zetten.'

En geen zin hebben om met Marco van Basten te werken? Da's toch een grote naam.

'Tja, ik werd bij Westerlo toch ook getraind door Jan Ceulemans, een der grootste Belgische ex-aanvallers? Veel mensen vragen me dat, maar ik wil mijn tijd nemen. Ik speel nauwelijks twee jaar in eerste klasse. Maar het was wel het ideale moment om te vertrekken en iets bij te leren. Jan Ceulemans heeft me gezegd dat hij blij was en hoopte dat ik nog ver zou geraken. Volgens hem kan ik elke competitie aan.'