'Ik voel me verraden', foeterde ook Tourbaas Christian Prudhomme, bij wie het heel hoog zit dat de UCI verzuimde hem de informatie over Sinkewitz en Rasmussen vóór de Tourstart door te spelen. 'Samen met het Wada en de nationale federaties gaan we werk maken van eigen regels voor de Tour, los van de UCI.' (dsp)

De chronoproef die alles moest beslissen, gaf zaterdag helemaal wat ervan werd verwacht. Zelfs méér, want ook Levi Leipheimer kwam zich nog serieus bemoeien met de strijd om het geel en maakte van het voorspelde duel een vlammende draak met drie koppen. De Amerikaan, auteur van de tijdrit van zijn leven, kwam zelfs nog zijn jonge teamgenoot belagen voor de eindoverwinning. Iets wat nauwelijks iemand durfde te bevroeden.

Alberto Contador, amper 24, wist het even niet meer, toen zowel Evans als Leipheimer binnen de kortste keren hele brokken weg hapten uit hun schijnbaar hopeloze achterstand. De spanning, een beetje tegen beter weten in leven gehouden, werd plots zinderend reëel.

El Condor

wiekte zijn dunne klimmersbenen wat hij kon, maar kwam duidelijk

kas

tekort in de strijd met zijn twee ervaren opponenten. Die duwden hun

mes

zonder verpinken rechttoe-rechtaan, terwijl de lijstaanvoerder haast zwalpte als een drinkebroer en vele meters extra maakte. Pas in de tweede helft van het traject tussen Cognac en Angoulême, toen het kalf op verdrinken stond, slaagde hij erin om zich te vermannen en zijn gele kleinood met een zucht te vrijwaren.

Toen de Tour zich drie lange weken geleden op gang trok in de city van Londen, hoorde de Madrileen niet tot de favorieten maar bezette hij een onopvallend stoeltje tussen de outsiders van

la Grande Boucle

.

Zelfs binnen zijn eigen Discovery-team mocht hij zich hooguit schaduwkopman noemen. Onder Leipheimer, samen met Popovych. Nog een beetje groen achter de oren immers, ondanks zijn eindwinst in Parijs-Nice en zijn zesde stek in de Dauphiné, ver achter de toen nog ongenaakbare Moreau.

Bloedklonter

De geschiedenis van Alberto Contador is bekend: drie jaar geleden weken in de coma, vechtend tegen een bijna fatale bloedklonter. Een man met een verhaal, net als Lance Armstrong die hem zaterdag aanmoedigde vanuit de volgwagen van Johan Bruyneel. Is die jonge Spanjaard de opvolger van

the Boss

uit Texas? Een renner die nog zes, zeven jaar kan wegen op de Ronde van Frankrijk en daar keer op keer zal starten als favoriet. Op die vraag moet hij voorlopig het antwoord schuldig blijven, ook al is Bruyneel overtuigd van wel.

De editie die hij won, hoe verdienstelijk ook, kan echter niet dé referentie zijn. Daarvoor werden we tussen Londen en Parijs té veel heen en weer gepingpongd tussen alles wat deze sport zo mooi en zo lelijk maakt. Waar blijft Contador zonder die onverkwikkelijke episodes met Alexander Vinokourov en Michael Rasmussen als kwalijke spil? De eerste, een volksheld na zijn zware val, werd ontmaskerd als een vuige bedrieger. De ander hield lang de schijn op dat het met hem nog wel zou meevallen - een administratief foutje, niks méér! - maar liep zich uiteindelijk vast in zijn eigen leugens.

Contador erfde op een ideaal moment de gele trui van de weggestuurde Rasmussen. Hij hoefde het kleinood slechts twee dagen te verdedigen, met de hulp van een sterke ploeg, gewend om dat soort klusjes te klaren. Daarna kwam meteen de tijdrit en ten slotte de oogst op de Champs-Élysées.

Drie Belgische ritten

Voor het eerst in vele jaren stonden de Belgische teams in Parijs mee te dringen op de eerste rij. Zowel bij Quick Step-Innergetic als bij Predictor-Lotto hadden ze een aardig spaarpotje op zak om zonder zorgen bij donker een stapje te zetten in de veel bezongen Lichtstad.

Lotto met de tweede plaats van Cadel Evans en twee dagsuccessen. Ook de tijdritwinst van de positieve Vinokourov wordt eerstdaags immers overgeschreven op hun rekening. De mannen van Patrick Lefevere moesten er niet voor onderdoen met vier etappes en de groene trui. Na de miserie van vorig jaar, was het nu bingo.

En had Daniele Bennati niet uitgepakt met een machtige sprint op de Champs-Elysées, dan was ons land met drie stuks alléén dé rittenkaper geweest van deze Tour.

De bank hoopt op die manier antwoord te krijgen op een aantal vragen die de affaire rond de Deen heeft opgeroepen.

"Deze persoon moet zo onafhankelijk zijn dat hij of zij de hele boel goed kan beschouwen", bevestigde een woordvoerder van de Rabobank maandag. "Het kan ook een commissie worden, maar er moet één iemand verantwoordelijk zijn."

De directie van de wielerploeg haalde geletruidrager Rasmussen uit de Tour omdat hij had gelogen over zijn verblijfplaats in juni. De top van de Rabobank staat radicaal achter het besluit van Theo de Rooij. "Theo nam het besluit, maar heeft daarvoor goedkeuring van de raad van commissarissen gevraagd", zegt Piet van Schijndel, lid van de raad van bestuur, maandag in de Telegraaf. "Toen Rasmussen aan Theo bevestigde dat hij had gelogen over zijn verblijfplaats, was er geen andere keuze mogelijk. Al zijn gedraai kwam zijn geloofwaardigheid niet ten goede. De leugen over zijn verblijfplaats geeft aan dat hij naar grote waarschijnlijkheid doping heeft gebruikt. Rasmussen heeft de boel bedonderd, dat feit ligt er. Dan is er maar één mogelijkheid, ontslag. Ik heb ook begrepen dat het liegen over zijn verblijfplaats hem een derde waarschuwing kost, waardoor hij sowieso door de UCI geschorst gaat worden."

De affaire rond Rasmussen zal de doelstelling van de ploeg volgens Van Schijndel niet veranderen. "Als bank zijn wij marktleider in Nederland. Wij zijn een spelbepaler en die positie willen we ook in de Tour dragen. Het is niet ons doel om met een B-ploeg aan de start te komen die met wat geluk een rit kan winnen. Dat past niet in de structuur van de bank. Voorlopig moet alles eerst grondig onderzocht worden, voordat we een visie kunnen geven hoe de toekomst van de wielerploeg er gaat uitzien."

De zegsman van de bank kon maandag nog geen naam van de externe persoon noemen. "We gaan de onderzoeksopdracht nu eerst formuleren. In verband met de vakantietijd zal het ook wel wat tijd nodig hebben."

"Mijn wereld was in elkaar gestort," vertelde Rasmussen in een interview aan de krant. "Ik wist niet meer wat ik doen moest. Gelukkig hield de gedachte aan mijn zoon en vrouw en het besef dat er nog andere belangrijke waarden zijn me nog op de been."

Rasmussen beschrijft de verschrikkelijke uren vlak na zijn uitsluiting.

"Ik was het ook zo beu om telkens weer veroordeeld te worden, moet ik toegeven. En mijn hele wereld was in elkaar gestort. Het leek me ook zo onwaarschijnlijk en ik wist echt niet meer wat ik moest doen. De nacht duurde ellendig lang. Maar ik wist ook wel dat als ik de nacht zou doorkomen, ik terug zou keren naar mijn vrouw en familie", aldus Rasmussen.

Rasmussen beklemtoont dat hij, en niet Contador op de hoogste trede van het podium had moeten staan.

'Ik ben werkelijk woest op hem. Hij heeft op eigen initiatief die beslissing genomen, al begrijp ik nog altijd niet wat er juist gebeurd is. Maar ik garandeer iedereen dat mijn wielercarrière niet gedaan is. Ik zal zeker nog aanbiedingen krijgen.'

Voorts was Rasmussen ook geschokt door de haat van de Franse pers, die volgens hem het boegeroep bovenop de Aubisque heeft gestimuleerd. 'Men heeft mijn overwinning gestolen', vindt

The Chicken.

Rasmussen, die ontkent door Rabobank aan de deur te zijn gezet, houdt inmiddels vol dat hij midden juni in Mexico verbleef. Een gegeven dat in de Deense tabloid BT bevestigd werd door Rasmussens schoonbroer. 'Michael was in juni hier', aldus Jordi Muñoz.

Ondertussen maakte de organisator van een criterium in het Deense Hadsten bekend dat Rasmussen er maandag niet welkom is. (bhe, dsp)