11 keer stond een andere renner op het podium met de gele trui, die dus in de loop van de Tour tien keer van schouders veranderde. Dat is precies evenveel als in 1958. Een evenaring dus van het record. Overigens slaagden er maar zeven verschillende renners in om het kleinood in hun bezit te krijgen. Tom Boonen droeg die het langst aan één stuk, met vier opeenvolgende dagen. Pereiro en Landis waren ieder in totaal vijf dagen in het bezit van het geel.11 ploegen van de twintig die er drie weken geleden in Straatsburg aan begonnen, pakten een etappe. Rabobank was de grootste slokop met vier stuks, gevolgd door Davitamon-Lotto en T-Mobile met elk drie ritoverwinningen.

11 eindoverwinningen telt Amerika nu al. Daarmee blijven de States op de derde plaats na Frankrijk (36) en België (18), maar de jongste Franse eindwinst dateert wel al van 1985 (Hinault). Wij moeten al terug tot 1976 (Van Impe).

15 keer heeft de afscheidnemende Viatcheslav Ekimov de Tour gereden, nooit heeft hij opgegeven. Daarmee is de Rus op gelijke hoogte gekomen van Lucien Van Impe. Ook Guy Nulens startte vijftien keer maar moest er twee keer voortijdig uit. Eenzaam koploper is en blijft Joop Zoetemelk met zestien Rondes, ook allemaal beëindigd.

30 jaar is eindwinnaar Floyd Landis. Geen bijzondere vermelding. Liefst 31 andere laureaten waren even oud of nog ouder. Onze landgenoot Firmin Lambot spant de kroon. Hij was er al 36 toen hij in 1922 zijn tweede Ronde won.

40,784

km/u was het algemeen gemiddelde van de Tour 2006. Het gemiddelde van de 'Tour du renouveau' zou bewijzen dat het peloton, of althans toch het grootste deel daarvan, op zuiver pompwater reed. Dat laatste betwisten we niet, maar uiteindelijk is het algemeen gemiddelde van deze Ronde toch weer serieus opgelopen: de derde snelste ooit en de vierde opeenvolgende editie die het gemiddelde de 40 km/u overschreed. De snelste blijft die van vorig jaar met 41,654 km/u.

71 het winnende rugnummer van Floyd Landis. Een primeur voor de Tourgeschiedenis. De 72 van Gastone Nencini (1960) komt het dichtst in de buurt.

139 renners reden het hele eind van Straatsburg tot Parijs. Nog afgezien van zij die niet eens mochten starten, bleven er 37 onderweg achter. Dat zijn er drie meer dan vorig jaar, toen dertien renners meer aan de start stonden, maar nog altijd oneindig ver van het ideaal van stichter Henri Desgrange. Die droomde van één renner aan de finish.