Dan tóch Ferran Jutglà op links en niet de verwachte Michal Skoras. Bij Union viel Machida – onthou die naam – naast de ploeg. De wegen van coaches zijn bij momenten ondoorgrondelijk.

Maar, en we zijn niet te beroerd om dat toe te geven, Ronny Deila leek wel meteen gelijk te krijgen. Heerlijke combinatie van Jutglà met Vanaken, waarop de Spanjaard perfect Skov Olsen bediende. Die liet Moris met links kansloos. 1-0 na zo’n tien minuten voetbal.

Bluvn goan, is één van de slogans van Club. Had blauw-zwart moeten doen: het was de betere van Union, maar de rem ging erop. Tikje hier, overtredinkje daar, flankveranderingetje ginder: het kabbelde.

Langs de zijlijn stond Deila bij momenten druk te gebaren dat het vooruit moest. We praten intussen een paar maanden wekelijks met de Noor. Deila zal weleens kiezen voor een behouden aanpak, zoals in dat slotkwartier op de Bosuil, maar hij is allerminst een voorstander van achteruit kruipen. Dat leidt nergens toe.

Het leidde effectief nérgens toe. Club behield in de eerste helft wel de controle, maar ook niet meer dan dat. Sterker nog: je nodigt de tegenstander uit om te komen. Dat gebeurde niet, louter en alleen omdat Union matig was.

De pauze is voor buitenstaanders een mysterieus kwartier tijdens een match. Het is speculeren. Was de trainer boos? Heeft een speler een flesje water doorheen de kamer gejaagd? Is er vooral benadrukt “zo verder te doen”? We weten het niet, maar wat we wel weten, is dat wat Deila zei effect had.

Veertig seconden nadat Club uit de kleedkamer gekomen was, zette Skov Olsen een dribbel op in de zestien. Zijn voorzet met rechts bereikte Jutglà, die Moris klopte met een kopbal: 2-0. Bluvn goan, het loont, nietwaar?

Er viel een pak van de schouders van Jutglà, een jongen die moeilijke maanden gekend heeft door kwaaltjes allerlei. Voor het WK zat hij nog in de voorselectie van Spanje, nu moest hij lijdzaam toezien hoe Thiago zijn plekje ingepikt had. Deze goal heeft Jutglà hoe dan ook veel deugd gedaan.

Knuffelende Thiago

Wat mooi om zien was, was hoe Thiago Jutglà net niet doodknuffelde. De Braziliaan was blij dat zijn concurrent gescoord had. Op het Basecamp wordt Thiago bijzonder graag gezien, en dat blijkt dus niet op schone schijn gebaseerd. Goeie knul.

Union was niet op de afspraak. Een collega had ons weliswaar verteld dat hij een moeilijke avond verwachtte voor de Brusselaars omdat het toch niet “kan blijven duren”, maar dat zeggen we intussen al drie jaar. Union ontgoochelde evenwel – zowel qua voetbal als qua intensiteit. Het was slapjes.

Alexander Blessin probeerde een ommekeer in te zetten met een driedubbele wissel. Deila zuchtte eens van opluchting dat híj dat niet hoefde te doen, want op de bank was de spoeling dun door alle blessureleed. Er was Skoras, Sabbe en Boyata eventueel, nadien was het al teruggrijpen naar Homma of Barbera.

Keuzes Deila de juiste

Er was op voorhand veel te doen over de keuzes die Deila diende te maken. De man deed waarvoor hij rijkelijk betaald wordt: de juiste spelers opstellen. Odoi en Balanta hebben gebreken, maar deze keer toonden ze vooral hun kwaliteiten. Ook Jutglà was dus bepalend.

Naarmate de minuten vorderden, bleef Club de beste ploeg. Vanaken claimde een strafschop na een contact met Vanhoutte. Van Driessche floot niet, ook de VAR vond het te weinig. We willen het er eigenlijk vooral niet (opnieuw) over hebben, maar ja, de bal had op de stip gekund.

Zoals Club dat in zijn totaliteit ook was. Jammer van dat laatste halfuur van de eerste helft – toen was meer aanvalslust welkom geweest –, maar voorts rechtte blauw-zwart wel collectief de rug na twee ontgoochelende uitslagen.

Het leek een perfecte avond te worden – Club was veel beter en leek zichzelf te gaan belonen met een geruststellende bonus. Tot de speaker ineens aangaf dat er vijf minuten extra tijd volgden. Het gaf Union hoop. Het zou toch niet?

Skoras beging een domme overtreding aan de zijlijn. De bal kwam in het pak terecht. Vanuit de kluts lukte Machida de 2-1. Club slikte zo alweer een duur doelpunt in het slot. De derde keer op één week tijd. Niet normaal.

Plots is zo goed als alles weer te herdoen op 28 februari. Union leek dood. Het is nu weer springlevend. Club zal op zijn best moeten zijn in de return.

Club Brugge: Mignolet, Odoi, Spileers, Mechele, Meijer, Balanta, Nielsen, Vanaken, Skov Olsen (82’ Skoras), Jutgla (88’ Homma), Thiago

Union: Moris, Mac Allister, Burgess, Sykes, Castro-Montes (57’ Terho), Vanhoutte, Sadiki (57’ Rasmussen), Puertas, Lapoussin (57’ Machida), Nilsson, Amoura

Doelpunten: 10’ Skov Olsen (Jutgla, 1-0), 46’ Jutgla (Skov Olsen, 2-0), 90+3’ Machida (2-1)

Gele kaarten: 30’ Mechele (fout), 31’ Lapoussin (fout), 36’ Spileers (fout), 67’ Amoura (fout), 67’ Skov Olsen (protest), 78’ Odoi (fout), 90+3’ Burgess

Rode kaarten: geen

Scheidsrechter: Bram Van Driessche