Maar deze Waalse Pijl was dan ook geen normale editie. Wind, regen, sneeuw (!) en lage temperaturen maakten er een uitputtingsslag van. De wedstrijd die gekend staat om z’n gesloten karakter barstte al op honderd kilometer van de aankomst open. “Door het weer werd de koers zo veel zwaarder. Met nog drie ronden te gaan, was de eerste groep nog maar dertig renners groot”, zo merkte de winnaar op.

En op de voorlaatste keer Muur van Hoei maakte Williams de koers zelf nog zwaarder. Na een versnelling van Santiago Buitrago deed de renner van Israel-Premier Tech er nog een schepje bovenop. Williams ging toen al zo snel dat niemand kon volgen, na even wachten kreeg hij het gezelschap van Buitrago, Maxim Van Gils, Kévin Vauquelin en Richard Carapaz. “Het maakte me eigenlijk niet zo veel uit of het peloton nog zou terugkomen. Ik had al gevoeld dat ik goede benen had.”

Gesukkeld met blessures en ziektes

Het peloton(netje) kwam ook terug en dus moest Williams z’n kunststukje maar overdoen tijdens de laatste keer Muur van Hoei. Zijn aanzet op 250 meter van de aankomst was alvast indrukwekkend, want hij sloeg meteen een serieus gat. “Ik ging misschien wat vroeger aan dan hier normaal is, maar ik had vertrouwen dat de benen er waren en ik dacht: ‘Ik zorg dat ik meteen een gat heb en een keer dat ik de finish zie liggen, is het gewoon een kwestie van af te zien.’ En het werkte perfect.”

Maar wat de mensen zich toch vooral afvragen: hoe komt het dat de 27-jarige Williams, niet de man met de indrukwekkendste erelijst, nu zo voor de dag komt in een echte klassieker. “Mijn grootste uitdaging is altijd geweest om constant te zijn. In het verleden sukkelde ik altijd wel met blessures en ziektes, maar sinds ik bij Israel-Premier Tech zit gaat dat beter. Ik heb goede ploegmaats die als vrienden voor me zijn en krijg de juiste ondersteuning en omkadering.” In die omkadering zit trouwens ploegleider Rik Verbrugghe, die 23 jaar geleden de Waalse Pijl won als renner. Het Belgische speerpunt van de ploeg Dylan Teuns stapte vroegtijdig af, maar zo is er toch een Belgisch randje aan de overwinning.