Het verhaal start in 1982. Ingrid is – net als haar vriend en latere echtgenoot Jan De Boeck – fotografe van opleiding. “Ik trok toen vaak op reportage. Mijn ouders stelden voor om in Kalmthout een etalage te zoeken waar ik mijn foto’s kon tonen om te verkopen. Ze gingen informeren bij de winkel op de hoek van de Kerkendijk en de Kapellensteenweg. De uitbaters waren Rik en zijn zus Margriet Den Hartog, maar veel mensen in Kalmthout kennen die zaak nog als ‘Rik van de Frits’ of ‘Klein Amerika’. Daar verkochten ze toen werkelijk alles, van carnavalskleding tot klompen en kaas. Daar kunnen nog wel foto’s bij, dachten wij destijds. Mijn ouders gingen informeren, maar kwamen met een verrassende vraag weer thuis”, weet Ingrid nog goed. “Heb jij geen zin om de hele winkel daar over te nemen?”

“Amper 21 jaar stortte ik me in dat avontuur. In het begin kreeg ik nog veel hulp van de vorige uitbaters. Ongeveer negen jaar hielden we de winkel nog open. Omdat je er toen een heel uiteenlopend aanbod had, stelde mijn man de naam De Vier Seizoenen voor omdat je er een heel jaar rond alles kon vinden. Drie jaar na de overname slankten we het aanbod af naar dames-, heren- en kinderkleding en ondergoed.”

Herenondergoed verkoopt goed

“Vervolgens bouwden we op de Kapellensteenweg 162 – schuin tegenover onze vorige locatie – een gloednieuwe winkel met daarboven een woonst. Hier zijn we in 1991 gestart met kinderkleding, ondergoed voor dames en heren en nachtkleding. De laatste tien jaar verkocht ik nog alleen ondergoed en nachtkleding. Sloggi voor dames van alle leeftijden en herenondergoed zijn mijn best verkopende artikels”, verrast Ingrid. “Als ik bijvoorbeeld vergelijk met fotografie is er aan het basic ondergoed in al die jaren niet veel veranderd. Fotografie is in niets meer te vergelijken met veertig jaar geleden, maar de grootste lingeriemerken of leveranciers van herenondergoed volgen al vele jaren een eigen stijl die niet echt veel wijzigt.”

“De afgelopen 42 jaar bouwde ik een heel trouw publiek op, al merk ik wel dat jongere mensen steeds minder fysiek naar de winkel komen. Ondergoed is tegenwoordig ook iets wat veel mensen online kopen, al heb ik dat zelf nooit goed begrepen. Wij zijn nooit met een webshop gestart. Klanten appreciëren mijn persoonlijke aanpak en advies. Ik weet bijna van iedereen die binnenkomt wat ze de laatste keer kochten. Zo kan ik meteen vragen of ze iets in dezelfde stijl of maat wensen of snel inspelen op wat ze precies zoeken”, vertelt Ingrid.

Meteen voegt ze de daad bij het woord wanneer er tijdens het interview enkele klanten de winkel binnenkomen. Het is leuk om bezig te zien en te horen. De mensen stappen tevreden buiten, maar laten allemaal verstaan dat ze het jammer vinden dat ze ermee stopt.

“Klanten appreciëren mijn persoonlijke aanpak en advies. Ik weet bijna van iedereen die binnenkomt wat ze de laatste keer kochten.”

Ingrid Van den Bergh

Uitbaatster De 4 Seizoenen

“Hoewel ik aan de laatste weken bezig ben, kan ik nog tot half juni bestellingen plaatsen. De winkel oogt hier en daar al wat leeg, maar dat moet klanten zeker niet tegenhouden om langs te komen. Tot de laatste dag sta ik klaar om hen te helpen. We hebben helaas geen overnemer gevonden. Op een bepaald moment waren er enkele kandidaten in de running, maar het is voor jonge mensen vandaag de dag niet eenvoudig om de middelen te vergaren om een eigen zaak te starten. Veel mensen vragen wat er met de winkel zal gebeuren, maar dat weten we dus nog niet.”

“Natuurlijk ga ik het contact met de klanten missen, maar ik kijk ook wel uit naar de vrijheid om niet meer alle dagen in de winkel te moeten staan. Met Ine, Wim, Stijn en Jef hebben we vier kinderen, van wie de mensen in Kalmthout en omgeving Jef kennen als eigenaar van de fietsenwinkel Aerts Action Bike. We hebben negen kleinkinderen met wie ik samen met mijn man en kinderen veel tijd wil doorbrengen. Privé gaan we ook verhuizen en als we daar gesetteld zijn, hoop ik nog wat te reizen. Iets dat me ook erg aanspreekt, is vrijwilligerswerk. Ik kreeg al de vraag om te komen helpen in het woonzorgcentrum en ik denk wel dat ik dat ga doen. Stilzitten is niet echt iets voor mij”, lacht Ingrid.