“De geschiedenis herhaalt zich niet, alleen rijmt ze soms”, hoorden we onze hoofdredacteur in Het punt van Van Impe vorige week verwijzen naar een uitspraak van Mark Twain. Goeie podcast, maar wij hadden dinsdagavond (nog) betere dingen te doen. Paris Saint-Germain moest tegen Borussia Dortmund een 1-0-achterstand uit de heenwedstrijd ophalen. Het Parc des Princes – voor de aftrap gesierd door een indrukwekkende tifo – had er zin in en kolkte als nooit tevoren.

PSG zelf wervelde minder. Toch in de eerste helft. De thuisploeg slaagde er voor rust veel te weinig in om voor gevaar te zorgen. PSG kwam niet verder dan (halve) kansjes voor Ramos en Dembélé en een afstandsschot van Vitinha. Op de linkerflank was Mbappé, de enige overblijver van de Heilige Drievuldigheid met Messi en Neymar, een schim van zichzelf.

Dortmund weerde zich kranig. En de beste mogelijkheid in de eerste helft was tien minuten voor rust zelfs voor de bezoekers. Bij een goeie countermogelijkheid spurtte Adeyemi met de bal aan de voet het halve veld over. Een knappe save van Donnarumma was nodig om Dortmund van de 0-1 te houden. Het park was intussen al een pak stiller.

Zes keer op het doelhout

Met een overdaad aan pyrotechnisch materiaal probeerden de thuisfans bij het begin van de tweede helft de lont opnieuw aan het vuur te steken. Bijna met succes. In twee eerste minuten na rust kwam PSG tot twee keer toe dicht bij de 1-0. Een eerste mogelijkheid kon door Ryerson maar net in corner worden geduwd. Op de hoekschop die volgde, raakte Zaïre-Emery de paal.

Nog geen twee minuten later kregen de Parijzenaars het deksel op de neus, want op een vermijdbare hoekschop voor de bezoekers was het wél prijs. Brandt vond aan de tweede paal de volledige vrijstaande Hummels, die kon binnenkoppen. De 250ste Champions League-goal in de geschiedenis van Dortmund. Op wat voor moment. PSG moest nu al minstens twee keer scoren. Wembley lag plots wel heel ver van Parijs.

We zouden liegen als we zeiden dat PSG daarna geen kansen meer kreeg om gelijk te maken. Ramos besloot na een goeie actie van Vitinha te wild over. Met Nuno Mendes raakte een andere Portugees met een schot van buiten de zestien opnieuw de paal. In de laatste vijf minuten van de reguliere speeltijd trapten ook Mbappé en Vitinha nog op de lat. In totaal raakte PSG over twee wedstrijden liefst zes keer het doelhout. Het kostte bloed, zweet en tranen, maar de Gelbe Wand stond pal en Dortmund overleefde het Parijse slotoffensief.

De Duitsers plaatsen zich zo voor het eerst sinds 2013 voor de eindstrijd van de Champions League. Met dank aan Mats Hummels, die er net als de afscheidnemende Marco Reus elf jaar geleden ook al bij was. Net als toen wordt de finale op Wembley gespeeld. En net als toen kan Bayern München de tegenstander worden. In 2013 werd het 1-2 voor de aartsrivaal. Aan Dortmund om te bewijzen dat de geschiedenis wel kan rijmen, maar zich daarom nog niet moet herhalen.