Al 205 goals tegen, maar bij FC Pirate Leuven vliegt er niemand buiten: “Elke match maken we ambras, maar daarna zijn we weer beste vrienden”
205, zoveel tegendoelpunten kreeg FC Pirate Leuven al te verwerken. Terwijl het seizoen nog maar halfweg is. En toch vierden de spelers vorige week uitbundig de winterstop. Want scoren, dat is voor hen maar bijzaak. “Dit is een ploeg voor jongens die nergens anders terechtkunnen. Een woede-uitbarsting, dat mag hier wél.”
Al van buiten is het geschater van de spelers van FC Pirate hoorbaar. Sommigen spelen Fifa op de Playstation, anderen amuseren zich met een Snapchat-filter: wie niet snel genoeg antwoordt welk vlaggetje verschijnt, krijgt een plagerige klets. Het gaat er uitgelaten aan toe, vrolijk vieren ze de winterstop.
Nochtans: FC Pirate verloor zijn laatste match met 13-3 tegen V.C. Bertem Leefdaal B. De match voordien was nog erger: 18-1 tegen Hoger-Op Veltem. De zwaarste nederlaag was tegen K.V.C. Kessel Lo, in september verloren ze daar met 22-0. Het duurde uiteindelijk tot speeldag 16, begin deze maand, voor ze hun eerste zege pakten.
Maar dat kan de pret dus niet drukken. Ook al scoorde FC Pirate in de hele eerste helft van dit seizoen amper 23 keer, toch schuilt naar eigen zeggen in elk van hen een Messi of Ronaldo. Het is mogelijk de meest hechte bende bro’s die je ooit zag.
Elke match ambras
“Dit is een ploeg voor jongens die nergens anders terechtkunnen”, zegt Nassim Kassa (26). Hij is jeugdwerker, runt een taxibedrijf en na zijn uren is hij oprichter, mecenas, voorzitter, coach én speler bij FC Pirate Leuven. “Veel van mijn jongens horen dat niet graag, maar ik benoem de dingen zoals ze zijn: wij zijn een ploeg voor kansarme jongeren. Het inschrijvingsgeld is met 150 euro vele malen lager dan gelijkaardige clubs, en toch moeten sommigen daar maanden voor sparen. Voor sommige jongens is het zelfs niet evident om een fles cola mee te brengen naar dit feestje. Bovendien hebben ze persoonlijkheden en achtergronden die maken dat ze vaak nergens anders terechtkunnen.”
Neem nu René, beter bekend als Gypsy. “Meneer de reporter, schrijf maar op: ik ben de beste speler.” Plagerig protest van zijn ploegmaten trekt dat in twijfel, maar ‘sterke persoonlijkheid’ is een understatement. “Als je hem wisselt, kan hij enorm boos worden”, zegt Nassim. “De gemiddelde club of coach pikt dat niet, maar wij kunnen dat wel. Omdat die uitbarsting niet alleen over voetbal gaat, maar ook over angst, frustratie en stress. Na de match gaan we daarop door, terwijl je elders op de bank of buiten zou eindigen.”
“Elke match maken we ambras en kakken we op elkaar, maar daarna zijn we weer beste vrienden”, vat speler Ahmed (17) het samen.
Levenslessen
En ook al vallen de resultaten tegen, ze blijven niet bij de pakken zitten. “Die 22-0? We zijn toen blijven strijden”, zegt Baran (26), de nestor van de ploeg. “Inzet is al wat telt. Toon goesting, en je zal spelen bij ons. Elders geldt dat helaas niet. Ik ben licht getint en heb ook elders gespeeld. Maar ik heb andere jongens gezien die donkerder waren en minder kansen kregen. Gooi nog wat nepotisme en vriendjespolitiek in de mix, en bro’s als de onze vallen helemaal uit de boot. Nochtans: wij hebben gasten die écht kunnen voetballen. Geef ons nog wat tijd en structuur, en we komen er.”
En wat als de tweede helft van het seizoen toch even moeilijk wordt? “Ach, ook dan steken ze hier dingen op die hen betere voetballers maken. Verantwoordelijkheidszin, groepsgevoel en doorzettingsvermogen. Allemaal skills die je ook in het leven een betere kans geven.”
Wie FC Pirate Leuven wil steunen, mag de club altijd een mailtje sturen.
