‘Diaken des Doods’ Ivo Poppe zes jaar na veroordeling voor vijf moorden opnieuw vrijgelaten: “Zijn toestand is zeer ernstig”
Ivo Poppe tijdens zijn veroordeling in 2018. — © Simon Mouton
Ivo Poppe, de 67-jarige ‘Diaken des Doods’ uit Wevelgem die in 2018 tot 27 jaar cel werd veroordeeld wegens vijf moorden, is vrijgelaten uit de gevangenis. Dat meldt de Krant van West-Vlaanderen en werd door zijn advocaat Filip De Reuse aan onze redactie bevestigd.
Op 1 februari 2018 werd de toen 61-jarige Ivo Poppe veroordeeld voor de moorden op zijn moeder, zijn schoonvader, twee grootooms en een patiënte. Het Brugse hof van assisen legde hem destijds een celstraf van 27 jaar op, maar deze week werd Poppe “om medische redenen” opnieuw vrijgelaten. Hij werd dinsdagavond opgehaald door zijn voormalige echtgenote. “Ik ben opgelucht en blij voor Ivo”, reageert zijn advocaat Filip De Reuse in de Krant van West-Vlaanderen.
“Zijn toestand is zeer ernstig”, verklaart De Reuse aan onze redactie. “Het gaat om een voorwaardelijke vrijlating om medische redenen, dat doen ze niet zomaar. Mijn cliënt had al kanker toen hij veroordeeld werd destijds en intussen is de ziekte verder uitgezaaid. Hij kan nog bij familie terecht, die zijn hem altijd blijven steunen, maar wellicht zal hij vooral in het ziekenhuis verblijven voor onderzoeken.”
Poppe bracht onder meer zijn schoonvader Gerard Vercaemer (80) om het leven. De ex-schoonzus reageert kort en ontgoocheld op het nieuws. “We zijn er niet goed van. We kunnen er nog altijd niet bij. Hij heeft ons vader vermoord.”
Euthanasie
Eind 2013 kwamen de gruwelijke feiten aan het licht: de voormalige diaken van Wevelgem had zélf aan een psychiater verteld hoe hij bij tientallen mensen euthanasie had toegepast terwijl hij aan het werk was in het Sint-Jorisziekenhuis in Menen. Dat deed hij onder meer door een grote hoeveelheid lucht in de aders te spuiten. Het gerecht in Kortrijk startte een onderzoek, waarna Ivo Poppe in mei 2014 in de cel belandde op verdenking van een hele reeks moorden.
Zijn gezondheid ging al langere tijd achteruit: zo streed hij onder meer tegen prostaatkanker, kreeg hij ook te kampen met nierstenen en werd hij de afgelopen tien jaar meermaals opgenomen in de ziekenboeg van de gevangenis van Brugge. De strafuitvoeringsrechtbank oordeelde nu dat er niet langer een garantie is dat hij zijn straf kan uitzitten in “menswaardige omstandigheden”. Twee weken geleden vroeg zijn advocaat de vrijlating aan. Omdat Poppe al bijna tien jaar, ofwel meer dan een derde van zijn straf, had uitgezeten, kwam hij daarvoor in aanmerking.
Naar aanleiding van de beslissing om hem voor assisen te laten verschijnen, verscheen in het Nieuwsblad een driedelige reeks over ‘Diaken des Doods’ Ivo Poppe
De slachtoffers
Het eerste slachtoffer was Maurice Vanhaverbeke (79), de grootoom van de beschuldigde. Poppe gaf toe dat hij in september 1978 een kussen gebruikte om zijn grootoom van het leven te beroven. Ook zijn andere grootoom Leo Vanhaverbeke (81) werd door de Wevelgemnaar om het leven gebracht.
Ivo Poppe spoot op 17 mei 1986 via een katheter lucht in de aderen van het slachtoffer. Op dezelfde manier bracht hij in april 2004 zijn schoonvader Gerard Vercaemer (80) om het leven. Zijn moeder Ivonna Vanhaverbeke (90) was op 27 januari 2011 het laatste slachtoffer.
Tijdens het onderzoek bekende Ivo Poppe de hand te hebben in de dood van Marguerite Blondeel (84) in maart 1996. Ook over de moord op Irma Parmentier (74) in december 1993 legde hij bekentenissen af, maar in beide gevallen kwam hij daarop terug. Poppe gaf toe dat hij nog minstens tien patiënten om het leven bracht, al werd het nooit duidelijk om wie het precies ging. Voor de moord op Marguerite Blondeel werd de gewezen diaken uiteindelijk vrijgesproken.
plusartikels. Je moet nog even inloggen. Zo herkennen we je als abonnee.
