Het Spaanse El Mundo Deportivo pakte er vorige week al mee uit: Ronaldinho krijgt de Gouden Bal als beste voetballer van Europa. De Catalaanse sportkrant was er achter gekomen dat de Braziliaan van FC Barcelona een fotosessie had gedaan voor France Football, het blad dat al sinds 1956 de verkiezing van Europees Voetballer van het Jaar organiseert. De andere favorieten - Gerrard, Lampard, Shevchenko en Henry - konden het gelijk schudden.

Wie is hij nu, de meest spectaculaire en onvoorspelbare voetballer van het moment? Ronaldinho heeft niet het sex-appeal van David Beckham. Je ziet hem nooit op jetsetfeestjes. En hij wisselt niet van vriendin als van overhemd. Op het voetbalveld etaleert hij rijkelijk zijn schier grenzeloze talent. Maar zijn privé-leven schermt Ronaldinho angstvallig af. Laatst werd hem op de man af gevraagd of hij een vriendin heeft en verliefd is. De Braziliaan dacht even na en sprak toen met de brede lach die hem eigen is: ,,Verliefd? Ja, op de bal.''

Zijn verhaal begint hoe dan ook in het Braziliaanse Porto Alegre, waar hij op 21 maart 1980 geboren wordt onder de naam Ronaldo de Assis Moreira. Ronaldinho betekent

Kleine Ronaldo

en werd pas veel later zijn voetbalnaam. Zoals zoveel Braziliaantjes groeide hij op in armoede. Het gezin woonde in een bouwvallig huisje langsheen een stoffige autoweg. Ronaldinho heeft de voetbalmicrobe niet van vreemden. Zijn vader, Joao de Silva Moreira, speelde bij de plaatselijke amateurclub. Een hobby die hij combineerde met twee drukke banen: lasser en bewaker van de parking van het Gremio voetbalstadion. Bij die club voetbalde Roberto, de oudere broer van Ronaldinho. De knaap werd een gouden voetbaltoekomst voorspeld maar Joao zag meer in het talent van zijn oogappel Ronaldinho. ,,Zoals hij dribbelt, dat heb ik nooit gezien'', liet Joao zich in het gezelschap van zijn vrienden met ingehouden trots vaak ontvallen.

Helaas, vader Joao heeft de doorbraak van zijn zoon nooit mogen beleven. Hij verdronk in een zwembad toen Ronaldinho nog maar acht was. De dood van zijn vader zal hem voor de rest van zijn leven tekenen, dat staat vast. Ronaldinho deelt zijn verdriet erom niet vaak, maar zei toch ooit: ,,Ik heb nog een video van mijn vader. Elke keer als ik met Brazilië moet spelen, kijk ik ernaar. Ik put er kracht en vertrouwen uit.''

Intussen slaagde Roberto er niet in om de grote voetbaldroom waar te maken. Hij speelde in Zwitserland, Japan en Mexico maar werd nooit een topper en moest met een knieblessure vroegtijdig de schoenen aan de haak hangen. Roberto is nu de manager van Ronaldinho.

Neen aan Man U

Net als zijn broer begon Ronaldinho zijn profloopbaan bij Gremio de Porto Alegre. In 1997 werd hij met de Braziliaanse ploeg van -17-jarigen al wereldkampioen en uitgeroepen tot beste speler van het tornooi. Op dat moment was PSV Eindhoven er als de kippen bij om het natuurtalent aan te trekken en bood zeven miljoen euro. Gremio sloeg het aanbod evenwel af. Toen in 2001 zijn contract er afliep, dacht Ronaldinho dat hij transfervrij was. Hij tekende bij het Franse PSG, dat door de FIFA alsnog verplicht werd om een schadevergoeding te betalen. Nu, 6,5 miljoen euro was een prikje voor een voetballer die in Europa helemaal zou ontbolsteren en de beste van de wereld worden. In 2003 had Ronaldinho de topclubs maar voor het uitkiezen, nadat hij één jaar ervoor Brazilië naar de wereldtitel had geleid in het WK in Zuid-Korea en Japan. Manchester United zag in de Braziliaan de geknipte opvolger voor de naar Real Madrid vertrokken David Beckham. Dat de Engelsen achter het net visten, heeft te maken met Sandro Rosell, vice-voorzitter van FC Barcelona en voormalig directeur van Nike in Zuid-Amerika. De Braziliaanse ster verhuisde dus voor 28 miljoen euro naar de Catalaanse club. Na een prijzenloos eerste seizoen werd Ronaldinho in 2005 Spaans landskampioen met Barça. Op 26 oktober 2005 speelde Ronaldinho zijn honderdste wedstrijd voor Barcelona, waar hij zich intussen - in navolging van zijn landgenoten Romario en Ronaldo - onsterfelijk heeft gemaakt.