Toegegeven, het is een tikkeltje hypocriet. Maandenlang zeurden critici dat Anderlecht geen vervanger voor Frutos had. Nu de Argentijn weer springlevend is, heet het dat Anderlecht spitsen te veel heeft. Want is er voor Tom De Sutter wel een basisplaats weggelegd als hij in januari Cercle voor paars-wit verruilt?

De Sutter zelf ziet geen probleem. 'Ik zie niet in waarom ik niet met Frutos kan samenspelen. Eigenlijk is dat niet mijn probleem, maar dat van de trainer. Meestal speelt een grote spits samen met een kleine, maar waarom zouden twee grote jongens niet kunnen samenspelen? Frutos en ik kunnen meer dan alleen maar op de bal wachten. Onderschat de snelheid van Frutos niet.'

Toch zijn er geen voorbeelden van Europese (top)clubs te vinden waar twee targetspitsen een aanvalsduo vormen.

'Als Jacobs het doet, heeft hij meteen een wereldprimeur', zegt Hein Vanhaezebrouck, trainer van KV Kortrijk en analist buitenlands voetbal op de betaalzender Prime. 'Ik denk wel dat er momenten zijn waarop twee grote aanvallers nuttig zijn. Bijvoorbeeld om in de slotfase van een wedstrijd powerplay te spelen. Maar met twee grote jongens een wedstrijd beginnen, wordt inderdaad weinig gedaan.'

Toni en Adebayor

Volgens sommige waarnemers is zelfs één targetspits te veel. De kaatsende spits die in de box op lange ballen wacht is een uitstervende soort in het Europese voetbal. Jan Koller is nog actief, maar bolt uit in Rusland. Peter Crouch moest weg bij Liverpool en zit nu bij Portsmouth. Eigenlijk is alleen Luca Toni (Bayern München) een zuivere targetspits die bij een Europese topclub in de basis staat.

'Je vergeet Emmanuel Adebayor', zegt René Eijkelkamp, jarenlang wereldberoemd in België als targetspits van KV Mechelen en Club Brugge. 'Hij is voor mij de beste targetaanvaller van de wereld.'

Maar Adebayor is niet helemaal het type dat Eijkelkamp was. Terwijl de Nederlander vooral anderen liet scoren, is de Togolees van Arsenal bovenal zelf een doelpuntenmaker. Hij is nuttig als aanspeelpunt, maar beschikt ondanks zijn lengte (1m90) ook over een fantastische techniek en snelheid. En die opmerking geldt ook voor andere grote jongens die in de Premier League actief zijn: Fernando Torres (Liverpool, 1m85), Didier Drogba (Chelsea, 1m89), Nicolas Anelka (Chelsea, 1m85), Dimitar Berbatov (Manchester United, 1m89). Veel meer dan targetaanvallers zijn het complete spitsen. In België benadert Dieumerci Mbokani dat profiel.

'Dat targetspitsen complete voetballers zijn geworden hoort bij de evolutie van het voetbal', zegt Vanhaezebrouck. 'We verwachten van verdedigers dat ze kunnen voetballen, we verwachten van middenvelders dat ze kunnen infiltreren en scoren en dus verwachten we ook van onze targetspitsen dat ze de ruimte benutten of zelfs een actie maken.'

Dominant voetbal

In Spanje zijn Ruud van Nistelrooy (Real Madrid, 1m88), Thierry Henry (FC Barcelona, 1m88) en Frédéric Kanouté (FC Sevilla, 1m92) de grote jongens. Maar geen enkele voetbalkenner noemt hen een targetspits. Nikola Zigic (Valencia, 2m02) kwam niet meer aan de bak en is door zijn club uitgeleend aan Santander.

Als de grote topclubs in Europa niet meer geloven in een targetspits, waarom zou Anderlecht er dan twee moeten opstellen?

'Targetspitsen zijn misschien zeldzamer geworden, maar ze blijven nuttig', zegt René Eijkelkamp. 'Ik blijf geloven in de kracht van een grote jongen die als aanspeelpunt kan dienen. Het is voor een ploeg zoveel makkelijker voetballen als je een balvaste spits hebt.'

En in bepaalde omstandigheden moet het ook mogelijk zijn om met twee targetspitsen te spelen, zegt Eijkelkamp. 'Bij Groningen heb ik een tijdlang met Hennie Meijer samengespeeld. We speelden toen heel dominant voetbal, op de helft van de tegenstrever. Als je lopende middenvelders hebt en twee grote jongens in de box, dan staat elke tegenstander te bibberen op zijn benen.'