Voor bloedvrienden Planckaert en Peers kan elke koers de allerlaatste zijn

© © VCB

Als de postbode weer eens is voorbijgereden zónder aan te bellen met een aangetekende zending van de wielerbond, dan begint de dag echt ten huize Chris Peers in Waregem en Jo Planckaert in Nevele. ,,Telkens een gewonnen koersdag. Maar worden we geschorst voor de zaak-Landuyt, dan laten we het er niet bij'', klinken ze bijzonder strijdvaardig. ,,Zelfs één dag schorsing is er één te veel.''

Hugo COOREVITS

Sinds bondsprocureur Fransen vorige week een schorsing van vier jaar eist, hangt het zwaard van Damocles boven de hoofden van Jo & Chris, al jaren spitsbroeders. ,,Al sinds de dag dat die zaak-José Landuyt een jaar geleden uitbrak, sta je ermee op en ga je ermee slapen'', vertelt Jo Planckaert. ,,Chris noch ik dacht ooit dat uitgerekend wij de rekening zouden moeten betalen.'' ,,Toen ik die bewuste dinsdag thuiskwam van het bondsgebouw hoorde ik veearts José Landuyt op de regionale televisie WTV, vanop Waregem Koerse, doodleuk verklaren dat hem eigenlijk niets wordt ten laste gelegd en dat de zaak straks wordt afgesloten. Dan hap je toch naar adem'', aldus Chris Peers. Stront aan de knikker, oordeelt de gewone man in de straat als hij verneemt dat een bondsprocureur 48 maanden eist. In het programma De Nieuwe Wereld dinsdagmiddag verklaarde diezelfde Fransen dat vier jaar niét de maximumstraf is voor een inbreuk met voorbedachten rade, maar dat de strafvordering loopt van 48 maanden tot levenslang. Jo Planckaert: ,,Er zijn geen bewijzen. Dus moéten we vrijuit gaan. Er zijn enkel die telefoons waarin wat afgezeverd is met Landuyt. Nadat zijn dochter gestorven was na een val van het paard was die veearts depressief. Hij was gek van wielrennen en ik lulde er wat tegen aan de telefoon. Zijn dat bewezen feiten? Het is toch niet omdat je aan de telefoon schertst dat je daags nadien je Porsche gaat uittesten op de autostrade, dat een politie-inspecteur bij het krieken van die dag je rijbewijs al opvordert vooraleer je in de auto bent gestapt?'' ,,Er is de verklaring van verzorger Herman Versele die denkt dat Landuyt verboden product heeft geleverd aan de vier (Planckaert, Peers, Museeuw en De Clercq). Die man heeft al vijf keer zijn verklaring gewijzigd. Om zot van te worden. Wat als hij straks wéér zijn verklaring wijzigt? Wordt alles dan overgedaan? Amateur Olliver Penney heeft alles bekend en dat volstaat. Ook al ken ik die man niet.'' Chris Peers: ,,Jo was die bewuste dinsdag eerst voor de Disciplinaire Commissie gekomen. Toen we elkaar kruisten, zei hij vliegensvlug dat er 48 maanden schorsing waren geëist. Ik dacht dat hij me voor de gek hield. Met een blaam als uitspraak kan ik leven, met méér niet. Een blaam omdat je met zogenaamde verdachte personen omging. In deze zaak wordt met zeven maten en vierentwintig gewichten werkt. Ik stel vast dat er in het peloton ongemoeid een renner rondrijdt wiens ex destijds verklaarde dat hij fout bezig was geweest. Dat tal van renners ongestoord verder kunnen hoewel ze contacten hadden met ene dokter Ferrari die waarschijnlijk ook in Italië tijdens zijn proces toch ook als verdacht zal omschreven zijn.'' Wat is er bij jullie tijdens de huiszoeking gevonden? Planckaert: ,,Pregnyl, een zwangerschapshormoon dat op de verboden lijst staat. Bestemd voor een van mijn vroegere vriendinnen. De apotheker heeft het voorschrift teruggevonden in de computer. Dus géén exemplaar dat snel achteraf werd aangemaakt. Ze hebben de volledige inhoud van mijn apotheekkastje meegenomen. Vitamines en zo. (grappend) Ik ben nog zwaar in de kosten gekomen.'' Peers: ,,Het zat allemaal in een envelop. O.a. een voorschrift voor een schildkliergeneesmiddel dat mijn vrouw Christelle moet nemen. Ze kunnen het natrekken in het ziekenhuis van Waregem wanneer mijn vrouw aan de schildklier is geopereerd. Of denk je dat ze de ingreep voor de grap heeft gedaan? Op ons nachtkastje lag Buscopan, zoals in veel huisgezinnen met kinderen. Ze vallen blijkbaar ook over het feit dat een dokter cortisone gebruikte om een schouder terug in de kom te plaatsen. Dat gebeurde na een val in de TRW. Dat is therapeutisch gebruik, net hetzelfde als het middel dat Johan Museeuw moest gebruiken voor zijn knie na de val in Parijs-Roubaix.'' Vier jaar schorsing is een vordering die ook bij Bruylandts en Meirhaeghe voor epogebruik werd uitgesproken. Was er epogebruik, is er over epo gepraat, gevonden? Idem dito voor aranesp en groeihormoon? Planckaert: ,,Neen, neen en nog eens neen. Ik heb van José Landuyt nooit producten gehad of gekocht. Door Versele kwam ik in contact met zijn vriend-veearts die er op een dag aan tafel zat toen ik gemasseerd werd. Ik trok acht jaar geleden voor het eerst naar Versele omdat ik door verzuring altijd last had van harde spieren. Museeuw raadde me tijdens de GP Laigueglia die man aan. Een verzorger met gouden handen.'' Peers: ,,Ik ken Versele pas sinds 2001, van na mijn topjaren. Ik blijf erbij dat we niets misdaan hebben. Brandt levert twee keer een positieve plas af, maar wordt vrijgesproken door de antidopingcommissie van zijn landgedeelte. Bij mijn vroegere kopman VDB werd destijds van alles gevonden. Hij werd voor een half jaar geschorst. Dit is een hypocriet land. (Tegen Jo) Waren we maar Waal geweest, man.'' Wat is er aan van gesneden brood, de kevers en wespen die zogezegd tijdens de telefoongesprekken met Landuyt opdoken? Planckaert: (tegen Chris) ,,Het is precies een jaar geleden dat het peloton ons ermee jende tijdens de Grote Prijs Rik Van Steenbergen. Er is niets van aan. Ze hebben me wel in Kortrijk gevraagd wat bergschoenen waren en oude en nieuwe schoenen. Weet ik veel.'' Ik stel me toch de vraag waarom er bij renners van alles blijft rondslingeren. Spul bij VDB, voor de hond bestemd, lege epo-hulzen bij David Millar thuis, Pregnyl bij Jo, terwijl de jacht op doping toch al zes jaar geïntensifieerd is? Planckaert: ,,Nonchalance, zeker. Omdat je weet dat je clean bent. Als je door het rood rijdt, en je wordt gepakt, dan moet je maar op de blaren zitten. We hadden die Versele en Landuyt beter nooit gekend.'' Peers: ,,We hebben geen vlieg kwaad gedaan. Als er niets is, is er niets. Punt aan de lijn. Dopingbom onder het peloton, kopten ze toen de zaak uitbrak. Nu blijkt dat er geen trafiek is, eigenlijk niets is, dus zoeken ze stokken om te slaan. De kleine garnalen dreigen de rekening te betalen, de grote vissen gaan vrijuit.'' Doelen jullie daarbij op Johan Museeuw? Of Mario De Clercq tegen wie niets is weerhouden? Planckaert: ,,Ik weet niet of er iets is gevorderd tegen Museeuw. Wat maakt het voor Johan uit? Misschien kan hij geen sportdirecteur worden, maar dan gaat hij netjes ernaast zitten in de auto. Enfin, niet iedereen is gelijk voor de wet.'' Als er géén feiten bewezen zijn, was het toch fout van jullie om de zitting achter gesloten deuren te laten plaatsvinden. Dan komt die vordering, en denkt de buitenwereld: de renners hadden er belang aan om dit niet aan de grote klok te laten hangen, ook al komt de waarheid op een dag uit. Planckaert: ,,We kennen niets van heel die santenboetiek en hebben het advies van de advocaten gevolgd. Ik heb me op die zitting nog niet zélf kunnen verdedigen. Ze rammelden een aantal reglementen af en spraken vrij snel de vordering uit. Toen ze vroegen wat ik eraan toe te voegen had, heb ik nog vlug ertussen kunnen krijgen dat ik een confrontatie wou met Versele. Dat heb ik ook bij het parket in Kortrijk gevraagd. Dat zou er gebeuren, maar uiteindelijk is dat niet doorgegaan. De bondsprocureur baseert zich op het juridisch dossier van Kortrijk dat nog niet is afgerond. Daar staat in dat Olliver Penney alles heeft bekend. Je eigen verklaring telt niet, wel die van anderen.'' Peers: ,,Ik had gedacht dat ik me zou kunnen verdedigen. Ik was amper binnen toen hij 48 maanden eiste. Dan ben je wel eventjes van een andere planeet. Ze wilden mij doen bekennen dat ik doping gebruikt had. Wat ik weigerde.'' Wat als morgen, of overmorgen de hakbijl valt? Planckaert: ,,Het grote zwarte gat. Ik kan niets anders dan met een velo rijden. Ik heb die fiets verschrikkelijk veel vervloekt, maar in deze dagen denk je er doorlopend aan dat het je laatste koers kan zijn. Ik wou toch nog twee jaar koersen en zeker zo niet eindigen. Zondagavond in Leuven wuifde een collega me uit met tot binnen vier jaar. Dan lach je eens zuur terug.'' Peers: (Tegen Jo) ,,We gaan ons toch zo gemakkelijk niet laten kisten. Dan moeten we maar naar het TAS in Lausanne. Dan trap ik het hier af. Het land uit. Naar Spanje. Ik heb twee handen om te werken. Toen ik nog een jonge prof was, zei Tchmil me altijd dat je beter in het buitenland gaat wonen. Ik had het beter toen al gedaan. Word ik gestraft, dan vertrek ik. Voorgoed. Weg van de hypocrisie die hier welig tiert.''

Aangeboden door onze partners

HOOFDPUNTEN

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen