Pascal Meurs, een Belgische jeugdcoach bij Valencia, noemde Sam Van Rossom één van de drie beste Belgische basketters ooit. “Het is heel gevaarlijk en heel moeilijk om generaties te vergelijken. Dat mag je eigenlijk nooit doen en ik doe daarover dan ook geen uitspraken. Dat laat ik liever aan externen over. Het is niet aan mij daarover te oordelen”, zegt Sam Van Rossom, die zelf goede voorbeelden gekend heeft. “Zo zag ik Rik Samaey nog spelen en in mijn eerste jaar bij Oostende had ik Jean-Marc Jaumin als mentor. Kijk eens wat zij in hun carrière bereikt hebben. En zo zijn er nog Belgen, meer dan je denkt. Ik plaats mezelf niet tussen hen. Indien Rik Samaey vandaag had gebasket, was hij een Europese topper geweest. Dat was hij vroeger ook, maar hij is altijd in België gebleven. Nu zou hij nooit zijn hele leven in België blijven. Na een paar seizoenen zou hij naar het buitenland gaan om zijn basketgeluk te zoeken.”

Allround

“Ik speelde nooit in de NBA, maar ik zie dat niet als een gemis. Al in mijn eerste profseizoen zei ik nuchter dat het mijn doel was een stevige Europese carrière uit te bouwen. In geen enkel interview heb ik de NBA als doel genoemd”, benadrukt Sam Van Rossom. “Misschien was ik niet arrogant genoeg om groter te denken. Zoals mij lopen er in Amerika duizend spelers rond. Is Didier Mbenga een betere speler dan Tomas Van Den Spiegel omdat hij in de NBA gebasket heeft? Voor mij niet. De NBA is leuk, maar de spelers hebben er steeds meer een specialisatie. Wie geweldig goed in twee dingen is, kan eerder in de NBA een carrière maken dan in Europa. Ik heb het gevoel dat een speler in Europa meer allround moet zijn. Je moet in verschillende facetten goed zijn, zonder in alles top te zijn. Ik heb het nu niet over de supersterren in de NBA, want zij zijn buitenaards. Neem landgenoot Toumani Camara als voorbeeld. Hij is perfect in de rol die hij nu in de NBA heeft, een hustle player en een goede verdediger. Maar is hij daarom een betere speler dan Axel Hervelle?”

Sam Van Rossom noemt het een smerige vraag wanneer we hem polsen of hij vijf jaar NBA zou verkiezen boven tien jaar Valencia. “Vijf jaar in de NBA tien tot vijftien minuten per match spelen, ja! Maar ik zeg neen wanneer ik er slechts enkele minuutjes mag spelen en voor het overige op de bank zou zitten.”