Vansevenant kwam goed weg bij de massale valpartij vroeg in de koers, maar verloor toch wat tijd. Onze landgenoot kon wel nog terugvechten en eindigde op een knappe zesde plaats. “Ik ben heel tevreden. Die valpartij was ongelukkig, maar ik voelde dat ik goed was. Op het einde kwam ik nog heel hard opzetten, maar ik zat jammer genoeg wat ingesloten. Ik zat nog niet op mijn limiet”, reconstrueerde de renner van Soudal Quick-Step de sprint voor de laatste podiumplaats.

“Ik kan met een heel goed gevoel terugkijken op de Ardennenklassiekers. Ik heb mij getond, ik ben tevreden en ik kan met een goede moraal naar de Giro vertrekken. Ik geef mezelf toch zeker een negen op tien. Ik heb mijn best gedaan en mag zeker niet klagen. Ik wist dat het podium vandaag heel moeilijk zou zijn - dat bleek ook - maar een top tien-plaats in Luik-Bastenaken-Luik is heel mooi”, aldus een tevreden Vansevenant.

Maxim Van Gils: “Ik mag heel trots zijn”

“Het is jammer, hé. Ik kom enorm dicht bij een podium in Luik-Bastenaken-Luik, een van mijn favoriete wedstrijden van het voorjaar. Als Belg ook een heel speciale koers”, stak Van Gils van wal. “Maar al bij al mag ik heel trots zijn. Woensdag in de Waalse Pijl derde, vandaag vierde. Dat zijn heel mooie resultaten. Bij de eerste beklimmingen had ik niet de beste benen en dus ging ik met weinig vertrouwen La Redoute op, maar daarna voelde ik mij goed en probeerde ik het verschil te maken om met een kleine groep naar de finish te rijden. Pogacar was gewoonweg te sterk”, erkende onze landgenoot zijn meerdere in de Sloveen die de concurrentie in de vernieling reed.

Van Gils moest in de sprint voor de derde plaats maar net de duimen leggen voor Van der Poel. “Veel snelheid kwam er niet meer aan te pas. Het was meer zaak om de laatste punch uit de benen te duwen. Het was ook een heel erg lange sprint. Heel wat renners snelden mij voorbij, maar ik had ruimte, bleef sprinten en zag dat de rest stil viel. Zo kwam ik juist achter Mathieu over de streep.”

Ook de renner van Lotto Dstny kwam goed weg bij de valpartij waar ook Vansevenant ei zo na bij betrokken was. “Ik had veel geluk”, zei Van Gils achteraf bij Sporza. “Mijn ploegmaat viel, en ik kon maar net ontwijken. Voor de rest weet ik niet echt wat er precies gebeurde.”