En of het kan verkeren. Exact een week geleden zat Roeselare na de uitnederlaag in Maaseik nog in nauwe schoentjes. Knack wrong zich uit die benarde situatie met twee opeenvolgende, klinkende zeges. Thuis met 3-1 vorige zaterdag, maar vooral de 0-3 om de oren van dinsdagavond zal ongetwijfeld nog nazinderen bij de Limburgers. Greenyard is het thuisvoordeel kwijt en staat vanavond in de Tomabelhal met de rug tegen de muur.“Die unieke kans op een nieuwe titel mogen we niet meer uit handen geven”, weet ook Stijn D’Hulst. “Makkelijker gezegd dan gedaan, maar we weten intussen wel hoe we met die druk moeten omgaan. Zo goed mogelijk recupereren na de verplaatsing dinsdag en de match aanvatten zoals de vorige twee. Met dezelfde focus en hetzelfde enthousiasme op ons elan doorgaan. In de eerste confrontatie was Maaseik misschien beter, maar bezondigden wij ons nog aan te veel slordigheden. Die kregen we eruit en met meer constante in ons spel zetten wij de scheve situatie recht.”Maaseik moest het in de twee vorige confrontaties wel doen met en in sommige fases zonder een niet fitte opposite Jolan Cox (knieproblemen). “Jammer voor hen en ook voor hem”, aldus D’Hulst. “De fysieke tol van de zware play-offs en de snel opeenvolgende finalematchen, zeker? Iedereen zit ongeveer op zijn tandvlees. Het is natuurlijk het slechts denkbare moment om net nu niet volledig op een van je sterkhouders te kunnen rekenen. Maar dat is inherent aan topsport en maakt onze rekening niet.”

Even groggy

Met een Seppe Rotty on fire bewees Roeselare dat het geen echte opposite nodig heeft. Spelverdeler Stijn D’Hulst is dan weer de foerier die het kanon van Rotty van de nodige munitie voorziet. Beiden knalden tegen elkaar op in een geslaagde poging om een zeldzame receptiemisser van libero Dennis Deroey te redden bij 24-24 in de derde set. Simon Plaskie rondde de fase af met de 24-25 en een derde matchbal voor Roeselare als resultaat. Pieter Coolman scoorde het laatste punt met een imposant blok op Adam Bartos.“Die botsing met Seppe kwam hard aan, ik was even groggy, maar is wel tekenend voor onze inzet”, besluit Stijn D’Hulst. “Ook het feit dat het voorlaatste en het laatste punt gescoord werden door Simon en Pieter, illustreert de perfecte symbiose tussen jeugd en ervaring bij het Knack van dit seizoen. Donderdagavond in de Tomabelhal met onze eigen Blue Army achter ons nog eens alles geven en opnieuw kampioen worden. Dat zou pas prachtig zijn.”