Voorzitter Ivan De Witte was eerder deze week voorzichtig wat betreft de publieke belangstelling voor deze

vakantietopper

. De Gentse preses mag op beide oren slapen, want de supporters kwamen in groten getale opdagen voor de confrontatie met de Spaanse topper en zorgden voor aanvang van de partij voor de sfeer van de grote dagen.

De wedstrijd loste aanvankelijk de hoge verwachtingen niet in. De warmte en het feit dat Valencia met de rem op speelde, zorgden ervoor dat het tempo laag bleef. Mbark Boussoufa speelde zich alweer in de kijker en kreeg diverse open doekjes. Tegenstander Albelda kon het gedol van de jonge Nederlander maar matig appreciëren en schoffelde hem op het halfuur onderuit. Geel was de beloning. Intussen had Cooreman de eerste bal tussen de palen gelanceerd, maar Canizares ging goed plat op zijn schuiver.

Meer dan een paar hoekschoppen kon Valencia in de eerste helft niet versieren. Gent bleef rustig en georganiseerd wachten en de spitsen Zoko en Datti toonden bij momenten flitsen van hun klasse. Laatstgenoemde kopte net voor rust een goede voorzet van Smoje richting linkerbenedenhoek, maar alweer liet Canizares zich niet verrassen.

Veel vertrouwen

Georges Leekens had zijn troepen tijdens de rust nog een portie zelfvertrouwen meegegeven, want de Buffalo's namen resoluut het initiatief. Cooreman trapte over en de kopballen van Datti en Laybutt waren hetzelfde lot beschoren. Valencia voelde echter de bui hangen en verhoogde meteen het tempo met een paar hete standjes in de Gentse zestien tot gevolg. Vicenze en Villa werden zowaar in de strijd gegooid, maar Gent bleef het Spaanse geweld met verve pareren en ging zowaar op zoek naar de verdiende treffer. Datti vond dat hij even

de hand van God

moest gebruiken, de Italiaanse ref bedacht hem met geel. Het bleef uiteindelijk bij een doelpuntenloos gelijkspel en daar mocht vooral Valencia blij mee zijn.