Komt er ooit een opvolger voor Gaston Roelants, die in 1964 goud behaalde op de 3.000 meter steeple van de Spelen? William Van Dijck, bouwjaar 1961, kwam met zijn fluwelen techniek, waardoor hij als een mes over de balken scheerde, het dichtst: brons in EK (1994) en WK (1987). Twee keer top tien op de Olympische Spelen ook: vijfde in 1988, negende in 1992. Nu is hij adjunct-kantoordirecteur bij Fortis in Tessenderlo.

'Ik heb geen ambitie en tijd om persoonlijk trainer te worden', zegt hij. 'Maar ik geef een beperkt aantal techniektrainingen aan de toppers, en voor tips bellen ze soms ook.'

Bij de vrouwen zag hij Hanane Ouhaddou uit Marokko winnen in een zeer goede 9.25.51. Sigrid Vanden Bempt, voltijds leerkracht en moeder van een anderhalf jaar oude zoon, eindigde als negende in 9.39.50, Stephanie De Croock haalde de elfde plaats in 9.41.79. De limiet stond op 9.48.00. De Croock (28) verbeterde haar record met bijna zeven seconden. Eerder dit jaar had Veerle Dejaeghere zich geplaatst. Niet dat Vlaanderen nu drie wereldtoppers heeft, hier speelt de 'leeftijd' van het nummer. Pas in 2005 werd het ingevoerd op het WK. 'De limiet was niet te zacht, maar omdat het nummer jong is kunnen onze vrouwen die tijd aan. Het niveau zal nog sterk verbeteren, en dan wordt het moeilijker. Maar ik geloof in Dejaegheres finalekansen.'

Bij de mannen kwam de Zweedse winnaar Mohammed Mustafa aan in 8.05.75, de derde wereldjaartijd. Pieter Desmet (24) deed er 8.15.02 over en werd zevende, Krijn Van Koolwijks 8.20.86 leverde hem plaats dertien op. Allebei bleven ze ruim onder de strenge limiet van 8.23.70. Desmet verpulverde zijn record (8.20.31), bleef voor het eerst onder de olympische limiet die hij ook volgend jaar moet behalen (8.18.00), staat nu tweede op de Europese ranglijst (Van Koolwijk is vijfde) en is zelfs vijftiende op de wereldranglijst. Hij springt over Van Koolwijk naar de tweede plaats op de Belgische ranglijst, na Van Dijcks 8.10.01 uit 1986.

Hoogtestage

'Het potentieel is er bij Desmet, want 8.15 is niet niks. Maar zelfs met die tijd wordt het moeilijk om de finale te halen. Maar ze moeten erin geloven en de ambitie hoger leggen.' Geen van de vier geplaatsten overleefde namelijk al ooit de eerste ronde in een EK of WK. Van Dijck stipt één van de redenen aan. In koersen met een gelijkmatig tempo, door de hazen, halen ze soms een mooie tijd. 'Maar in kampioenschappen gaat het helemaal anders: daar zijn er verschillende tempo's en scenario's. Daarop moeten ze nu oefenen.'

Drie succesfactoren vallen op bij de vier steeplelopers. Drie van de vier maken deel uit van Atletiek Vlaanderen, alleen Vanden Bempt niet. Desmet is al profs sinds eind 2001, Van Koolwijk sinds eind 2002 en De Croock ook al een tijd. Niet dat ze altijd perfect omkaderd zijn, maar ze hebben de tijd om zich voltijds met hun sport bezig te houden. De vier hebben ook net een hoogtestage achter de rug: Van Koolwijk in het Italiaanse Livigno, de drie anderen in het Zwitserse Sankt Moritz. En ze nemen elke winter deel aan de Crosscup, een reeks veldlopen. Van Dijck: 'Stages zijn een natuurlijke vorm van epo: je krijgt meer rode bloedcellen en die zorgen ervoor dat je het gevoel hebt dat je kunt blijven gaan, dat je een beetje kunt vliegen. In crossen doe je dan weer uithouding op, dat is de basis om te presteren.' De jacht op Gaston Roelants' palmares kan beginnen.