Victor, alombekend als ‘de Vic’, is al aan het werk sinds zijn 14de. “Ik ben in 2024 aan mijn 47ste werkjaar begonnen”, vertelt hij vanachter zijn vertrouwde tapkraan. “Ik kijk dus enorm uit naar mijn pensioen.”

De laatste zestien jaar baatte hij met veel plezier ’t Fixke uit. Een volkscafé waar je geregeld stevig kon fuiven, darten of biljarten. “Maar het is mooi geweest. Een café uitbaten betekent veel en lange uren kloppen. Dat gaat ten koste van mijn kinderen en kleinkinderen”, vervolgt Vic. “Onlangs besloot mijn dochter om opnieuw te gaan studeren, waardoor ik haar en de kleinkinderen zes maanden niet heb kunnen zien, omdat ze in de week op school zat. Ik ben dus blij dat ik het café in goede handen kan achterlaten en meer tijd kan doorbrengen met mijn familie.”

Weekends zijn voor een café-uitbater geen moment van rust. Dat weet Vic als geen ander. “Zonder vakanties mee te tellen, is het twintig jaar geleden dat ik nog eens een volledig weekend heb gehad”, vertelt hij, terwijl hij de mensen vlot verder bedient. “Op maandag en dinsdag sloot ik wel altijd, maar wat is er te doen op die dagen? Niet veel, natuurlijk.”

Hoogtepunten

’t Fixke ligt in hartje Kalfort, vlak naast café Coolhem. De twee cafés lijken duidelijk opgewassen tegen het verdwijnen van de Vlaamse cafécultuur. “Ik heb ook altijd veel volk over de vloer gehad van buiten Kalfort”, vervolgt Vic. “Arbeiders van de fabrieken, of mensen op een avondje uit die onderweg naar huis hier nog komen afsluiten. Want iedereen wist: ’t Fixke is nog open.”

Over hoogtepunten uit de afgelopen jaren moet Vic niet te lang nadenken. “Kalfort Kermis was altijd plezant”, zegt hij. “Zeker tot voor de corona. Daarna zijn er enkele activiteiten verdwenen die me na aan het hart lagen, zoals de race met gocarts en de koers. Hoe dan ook was de kermis altijd het hoogtepunt van het jaar. Dan liep ik hier elke dag in iets anders verkleed rond.”