Het lijstje met favorieten ziet er dit jaar toch enigszins anders uit. Remco Evenepoel, die La Doyenne de laatste twee jaar won, moet na zijn val in de Ronde van het Baskenland passen. Ook die andere ex-winnaar Primož Roglič, die betrokken was in dezelfde valpartij, besloot om Luik-Bastenaken-Luik aan zich voorbij te laten gaan. Ligt de weg nu open naar een tweestrijd tussen Tadej Pogačar en wereldkampioen Mathieu van der Poel?

Zij maken natuurlijk niet als enige kans om het laatste Monument van dit voorjaar op hun naam te schrijven. Ook Mattias Skjelmose, Tom Pidcock, Ben Healy, Benoît Cosnefroy en onze landgenoten Tiesj Benoot en Dylan Teuns kunnen voor dé verrassing van de dag zorgen in Luik.

Starten doen de renners, uiteraard, in Luik. Vanuit de Waalse stad wordt er naar Sougné-Remouchamps, het eerste punt, gereden. Nadien volgen Werbomont, Manhay en Bérismenil. Eens voorbij Bérismenil volgt de Côte de Bonnerue, de eerste van tien hellingen, op zo’n 89,5 km. Via Bertogne en Bastenaken arriveren de renners aan de Côte de Saint-Roch, de tweede beklimming. Nadien rijden de renners door naar Limerlé en Vielsalm om dan te starten aan een reeks van acht beklimmingen, te beginnen bij Côte de Wanne.

Na Côte de Wanne volgen nog Côte de Stockeu, Côte de la Haute-Levée, Col du Rosier en na het stadje Spa ook de Côte de Desnié, Côte de la Redoute, Côte des Forges en tot slot Côte de la Roche-aux-Faucons. Met een afstand van meer dan 4 km en een hoogte van 565 m is Col du Rosier zonder twijfel de langste en hoogste beklimming van de dag. De Côte de la Roche-aux-Faucons markeert de start van de finale. Nadat de renners deze helling voorbij zijn, volgt nog een korte vlakte voor de eindstreep in Luik.

Met de afwezigheid van oud-winnaar Primož Roglič en titelverdediger Remco Evenepoel, wordt het deze 110de editie van Luik-Bastenaken-Luik eerst en vooral uitkijken naar wereldkampioen Mathieu van der Poel die La Doyenne pas voor de tweede keer rijdt. De eerste keer was maar liefst vier jaar (!) geleden. Toen ging de Nederlandse topfavoriet als zesde over de meet.

Daarnaast wordt het ook uitkijken naar de andere topfavoriet: Tadej Pogačar. De 25-jarige Sloveen reed dit seizoen enkel nog maar mee in de Strade Bianche, Milaan-Sanremo en de Ronde van Catalonië. Hier werd hij achtereenvolgens eerste, derde en opnieuw eerste. Pogačar lijkt dus zeker niet voor minder naar Luik af te zakken.

Zonder Evenepoel, die Luik-Bastenaken-Luik in 2022 en 2023 won, zijn alle ogen ook gericht op de andere Belgen. Voornamelijk Tiesj Benoot en Dylan Teuns zouden wel eens kunnen verrassen in deze Ardense klassieker. Benoot eindigde vorig jaar zevende. Teuns sloeg vorig jaar een editie over, maar eindigde in 2022 zesde.

Nadat hij in 2022 als winnaar over de meet ging en vlak voor de editie van vorig jaar de Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten won en tweede eindigde in de Ronde van Catalonië, was het geen verrassing dat Remco Evenepoel een grote kanshebber was om zichzelf als winnaar op te volgen in Luik-Bastenaken-Luik.

Zo gezegd, zo gedaan. Met nog ongeveer 30 km te gaan, ging Evenepoel in de aanval. Hij domineerde en eindigde als eerste in Luik met een voorsprong van 1 minuut en 6 seconden op de nummers twee en drie, Tom Pidcock en Santiago Buitrago, die er zelf onderling nog een spannende sprint van maakten. Naast Evenepoel eindigde er slechts één andere Belg in de top tien. Tiesj Benoot werd zevende met een achterstand van 1 minuut en 37 seconden.

Vorig jaar won de Nederlandse kampioene Demi Vollering La Doyenne. Het is dan ook vanzelfsprekend dat zij ook dit jaar tot de absolute topfavorieten voor de overwinning behoort. Toch zal ze het geen ‘walk in the park’ worden voor Vollering, want de Nederlandse zou ook wel op tegenwind van haar landgenoten Shirin van Anrooij, Marianne Vos en Riejanne Markus kunnen rekenen.

Een Nederlands onderonsje hoeft het ook niet te worden, want ook Elisa Longo Borghini, Katarzyna Niewiadoma, Elise Chabbey en Soraya Paladin mikken op eindwinst in Luik. Daarnaast verschijnt onze landgenote Lotte Kopecky voor het eerst aan de start in Luik-Bastenaken-Luik. Zij zal zonder twijfel ook indruk willen maken.

In tegenstelling tot de mannen starten de vrouwen niet in Luik, maar wel in Bastenaken. Het parcours is zo’n 147,6 km lang en telt maar liefst negen beklimmingen. Na de start in Bastenaken rijden de rensters naar het eerste punt, Mabompré, waarna de eerste helling volgt: de Côte de Saint-Roch. Via Limerlé en Vielsalm rijden ze door naar acht opeenvolgende beklimmingen.

De eerste is de Côte de Wanne, waarna Côte de Stockeu, Côte de la Haute-Levée en Col du Rosier, ook hier de hoogste en langste beklimming, volgt. Via Spa rijden de rensters door naar de laatste hellingen: Côte de Desnié, Côte de la Redoute, Côte des Forges en Côte de la Roche-aux-Faucons. Deze laatste helling vormt meteen ook het begin van de finale, waarna een vlakte volgt die tot de eindstreep in Luik leidt.

Vorig jaar vond de zevende editie van Luik-Bastenaken-Luik bij de vrouwen plaats. Geen onewomanshow, maar wel een spannende tweestrijd tussen de Nederlandse Demi Vollering en de Italiaanse Elisa Longo Borghini. Het was Longo Borghini die de sprint op gang bracht, maar uiteindelijk wist Vollering de hattrick in de Ardense klassiekers te voltooien, nadat ze eerder ook de Amstel Gold Race en de Waalse Pijl won.

Zo’n 22 seconden later volgde een volgende sprint tussen Marlen Reusser, Riejanne Markus, Elise Chabbey en Annemiek van Vleuten. Het was uiteindelijk de Zwiterse Reusser die het podium wist te vervolledigen.