Veel nieuwigheid is er niet aan deze 110e editie van La Doyenne. De Côte de La Roche-en-Ardenne maakt plaats voor de Bonnerue. Verder verdwijnt enkel de Côte de Mont-le-Sole in vergelijking met vorig jaar. Iets waar je wel naar mag uitkijken, maar wat weinig met het parcours te maken heeft, is de aanwezigheid van de wereldkampioen. Mathieu van der Poel staat namelijk op de deelnemerslijst en reed dit Ouderdomsdeken slechts één keer in 2020 (6e).

Wat het parcours betreft, komen de meeste hoogtemeters na het keerpunt in Bastenaken. De Côte de Wanne (85 km van de finish) markeert het begin van de finale met opeenvolgende hellingen. Na de Wanne volgen de Côte de Stockeu, Haute-Levée en de Col du Rosier (langste beklimming: 4.4 km). Dan is het de beurt aan de iconische La Redoute, waar spektakel bijna altijd garant is. Klimmen doen we daar ‘maar’ voor 1.6 km, maar het is wel bikkelen tegen een gemiddeld stijgingspercentage van 9.4%.

Na La Redoute kunnen de renners even op adem komen in de afdaling richting Cornémont, maar lang zullen ze niet op hun lauweren kunnen rusten. De Côte des forges (1.3 km aan 7.8%) volgt namelijk en ook op die helling wordt het tandenbijten. Na een ietwat langere afdaling wordt het nog één keer op de trappers staan: Roche-aux-Faucons (13 km van de finish) is een brute klim (1.3 km aan 11%) met een venijnige afdaling. De laatste 5 kilometer dalen de renners naar Luik voor een vlakke finish.

Remco Evenepoel won de laatste twee edities na aanvallen op de Redoute. Vorig jaar hield hij Tom Pidcock af en won de Vlaming solo.

Het parcours van de vrouwen is meer dan 100 km korter dan dat van de mannen, maar bevat wel negen (officiële) beklimmingen. Aan hoogtemeters dan ook geen gebrek: Vollering & co krijgen er zo’n 4.000 voorgeschoteld. De Côte de Bonnerue is de enige klim die de vrouwen niet hoeven te verweken in vergelijking met de mannen. De rest van het parcours ziet er identiek uit.

Vanwaar haal je die 100 km dan hoor ik je al denken. De aanloop richting al die beklimmingen die bij de mannen zo’n 115 km bedraagt, doen de vrouwelijke collega’s niet. Zij beginnen zonder al te veel opwarming aan de Côte de Saint-Roch. De start van de vrouwen ligt dus in Bastogne, overigens verschilt het parcours nauwelijks.

Vorig jaar won Demi Vollering het in de sprint van Elisa Longo Borghini, nadat die laatste op vijftien kilometer van de streep vol ten aanval trok. Het toenmalige SD Worx reageerde snel door Vollering naar voren te schuiven. De Nederlandse reed het gat alsnog zelf toe en was de snelste in de sprint.