De Amerikaan George Hincapie, ploegmaat van Hoste, werd derde voor Peter Van Petegem. De Italiaan Alessandro Ballan was vijfde, de Zwitser Fabian Cancellara was zesde. De 25-jarige Boonen wint Vlaanderens Mooiste voor het tweede jaar op rij. Hij is de eerste sinds Eddy Merckx in 1975 die als wereldkampioen de Ronde van Vlaanderen wint. Het was ook al van Eric Leman in 1972-1973 geleden dat iemand twee jaar na elkaar de Ronde kon winnen.

Tom Boonen is na zijn succes ook de nieuwe leider in de UCI ProTour. De beginfase van de koers verliep heel nerveus. In het 199 koppen tellend peloton gebeurden dan ook tal van valpartijen. Ondanks vele pogingen smolt het peloton telkens weer samen. Tot na de eerste bevoorrading in Waregem, na 92 kilometer wedstrijd, Thierry Marichal, de Fransman Ludovic Auger en de Zwitser Michael Albasini er vanonder muisden. Zij kregen wat later het gezelschap van de Nederlanders Bram Schmitz-Rik Reinerink met de Fransman David Boucher. Stelselmatig mochten zij hun voorsprong uitbouwen.

De zes vluchters mochten de Molenberg, de eerste van zeventien hellingen op 113 kilometer van de eindmeet, aanvatten met nog 2:10 op de grote groep. Op die eerste bult moesten Boucher en Reinerink meteen hun metgezellen laten rijden. Tom Boonen spurtte als eerste van het peloton de Molenberg op maar hield dan in. Reinerink werd op 98 kilometer van de finish ingelopen door de grote groep.

Bij de beklimming van de Oude Kwaremont, de derde helling van de dag, dunde de kopgroep verder uit. Marichal en Schmitz lieten Auger en Albasini achter zich. Ook in het peloton was het uitdunningsproces volop aan de gang, mede door het beukwerk van de Quick Step-Innergeticploeg.

De twee leiders sneden de Koppenberg aan met anderhalve minuut op het peloton. Daarin imponeerde Tom Boonen door de ’bult van Melden’ werkelijk op te vliegen. De Spanjaard Flecha haperde even, zodat vanaf de vijftiende plaats het hele peloton voet aan grond moest zetten.

Er vormde zich nog voor de Taaienberg, op 66 kilometer van de Halsesteenweg, een achtervolgende groep van twaalf renners. Dat waren Tom Boonen, Peter Van Petegem, Leif Hoste, de Zwitser Fabian Cancellara, de Duister Andreas Klier, de Spanjaarden Jose Julia Cegarra, Juan Antonio Flecha, Francisco Ventoso, de Italianen Paolo Bettini, Alessandro Ballan, Roberto Petito, de Nederlander Karsten Kroon en de Amerikaan George Hincapie.

De twee leiders waren er met nog 63 kilometer te rijden aan voor de moeite en werden ingerekend. Serge Baguet, de Italiaan Filippo Pozzato en de Duitser Erik Zabel konden op de Eikenberg ook hun karretje aanhangen, net als de Noor Thor Hushovd. Bij Schmitz, die zoals Marichal ondertussen was ingelopen, was het beste eraf en ook Ventoso moest er na verloop van tijd leeggereden af, net als Marichal.

Op minder dan 50 kilometer bleef een kopgroep over van vijftien renners. Daaruit moest nationaal kampioen Baguet lossen nadat die al bergen werk verzet had voor kopman Boonen.

Aan de Valkenberg voerde Leif Hoste de forcing en kreeg onmiddellijk Tom Boonen mee in het wiel. De versnelling van Hoste zorgde er meteen voor dat Pozzato moest lossen. Andreas Klier trachtte, met in zijn wiel Peter Van Petegem, de kloof met de twee leiders te dichten maar naderde voor geen meter. Alessandro Ballan probeerde dan op zijn beurt het gat te dichten maar strandde eveneens. Het sein voor Roberto Petito om ook zijn kans te wagen. De Italiaan kon op zijn beurt geen contact krijgen met de twee Belgen.

Op de Tenbosse werden Flecha, Zabel en Hushovd overboord gegooid en kregen de acht resterenden van de oorspronkelijke kopgroep geen enkele organisatie in hun achtervolgingswerk, mede door de aanwezigheid van stoorzender Bettini. Hoste en Boonen trokken de Muur van Geraardsbergen, de voorlaatste helling van de dag, op met een voorsprong van bijna anderhalve minuut op het groepje met negen achtervolgers: Bettini, Hincapie, Ballan, Klier, Petito, Flecha, Zabel, Kroon en Cancellara. De Bosberg, de laatste beklimming op twaalf kilometer van de finish, zorgde evenmin voor afscheiding bij de twee koplopers. Achter hen moest Flecha zijn medevluchters laten rijden. Hoste en Boonen konden stelselmatig verder uitlopen op het viertal Van Petegem, Hincapie, Cancellara en Ballan.

De twee Belgen mochten het uitmaken in de spurt. Hoste drong Boonen de koppositie op. Op meer dan 300 meter van de eindmeet ging Hoste aan, maar werd snel geremonteerd door de wereldkampioen, die zichzelf opvolgt als winnaar van de Ronde van Vlaanderen. Tom Boonen is meteen de vierde renner die in het shirt van de wereldkampioen ’Vlaanderens Mooiste’ wint.