De tegenstander van zijn stuk brengen is een vak apart. Bruut geweld is een probaat middel, een

Zidaneke

bijvoorbeeld. Daar lachen NBA-spelers eens goed mee. In de zwaarste profcompetitie ter wereld is intimidatie verheven tot een hogere kunst. Het vocabularium dat begint met 'Uw moeder is een...' of 'Jouw zus was vannacht wel heel...' is impressionant.

Maar doorgewinterde NBA-sterren doen het onopvallender, subtieler ook. ,,Een zinnetje als 'Waarom heb jij nog nooit het All Star-team gehaald?' doet veel meer pijn dan de mama-verhalen'', zegt Haywoode Workman, ex-guard bij de Indiana Pacers.

Gary Payton (Miami Heat) wordt algemeen beschouwd als de meester van de

trash talk

. Als hij zijn rechtstreekse tegenstander weer eens belachelijk heeft gemaakt, zegt hij bijvoorbeeld achteloos 'Daarom verdien ik nu 12 miljoen dollar per jaar en jij niet'. Of Michael Jordan, die, terwijl hij zijn zoveelste korf maakte, lang zijn neus weg zei: 'Jammer, maar je bent weer te laat'.

Technische fouten

Onschuldig? Ja, zolang het niet de spuigaten uitloopt, vindt de NBA. Om

trash talking

in te dijken, legt de NBA sinds een aantal jaar iedereen die iets schreeuwt als 'In your face' een boete van 500 dollar en een technische fout op.

Maar de NBA wil nog verder gaan. Zero tolerance, dat is dit seizoen het devies. NBA-baas David Stern vindt dat er te veel theater wordt gemaakt na een beslissing, dat spelers in plaats van te brullen, tieren en vloeken tegen tegenstanders en scheidsrechters moeten doen wat ze moeten doen: basketballen. Stern: ,,Als een handvol spelers het spel vertraagt en hun tijd verdoet met woorden in plaats van daden, heeft dat niet veel met basketbal te maken.''

De scheidsrechters krijgen dit seizoen een duidelijke missie: sneller een technische fout geven bij

trash talk

. Het resultaat is dat er dit seizoen beduidend meer technische fouten met als aanleiding onfatsoenlijk gedrag, worden genoteerd.

En dat kan zo niet meer verder, oordeelt de spelersvakbond. Weg met

zero tolerance

, dat is hun antwoord, en ze dienden een klacht in tegen de NBA bij de National Labor Relations Board, een soort arbeidsrechtbank die geschillen tussen werkgever en werknemer moet oplossen.

Rasheed Wallace (Detroit Pistons), dit seizoen al vaak met een technische fout bedacht, zegt wat hem op lever ligt. ,,Waarom mag ik als aanvoerder mijn gedacht niet meer zeggen tegen de scheidsrechter? 'Want als jij iets tegen mij zegt, zet ik je in de hoek', dat is hun redenering. Nu goed, ik zal wel een manier vinden om op het veld te laten zien hoe ik over iemand denk.''

En Jerry Stackhouse, die de spelers van Dallas Mavericks vertegenwoordigt: ,,Verbale en andere reacties op beslissingen horen bij het basketbal. We zijn toch geen robots?''

Synthetische bal

Het zit de spelersvakbond vooral hoog dat de NBA niet vooraf overlegde over hun beslissingen. Net zoals bij

De Nieuwe Bal

, die de gemoederen blijft beroeren. Dit seizoen werd de oude getrouwe lederen bal vervangen door een synthetisch exemplaar, tot groot ongenoegen van onder anderen Shaquille O'Neal en LeBron James. De synthetische bal voelt heel anders aan, botst anders, speelt anders, kortom, deugt niet, zeggen zij. Ook de bal staat op de klachtenlijst die de spelersvakbond bij de arbeidsraad indiende.

David Stern, die tot nog toe alle kritiek naast zich neerlegde, piept van de week een tikkeltje anders. Hij staat nog altijd achter zijn keuze - het tegendeel zou verbazen van de autoritaire NBA-baas - maar zegt dat het onverstandig was om de spelers niet vooraf te consulteren. Stern: ,,We zullen de klachten noteren, naar de spelers luisteren en zien wat er mogelijk is.''

Voelt Stern nattigheid bij de National Labor Relations Board? Dat zal Mark Cuban, eigenaar van de Dallas Mavericks en de grootste brulboei van de NBA, alleen maar plezieren. ,,Naar de arbeidsraad stappen is het enige middel dat ze bij de NBA verstaan. Ze zeggen dat de NBA staat voor

Nothing But Attorneys

(alleen voor advocaten). We zullen dus veel plezier beleven aan deze zaak.''