In Under review, het maandagse magazine van het Referee Department, kwam Erik Lambrechts zijn beslissing duiden.

“Op het veld liet ik spel doorgaan”, legt de scheidsrechter uit. “Ik zag Nilsson tegen de vlakte gaan, maar had op het veld geen armbeweging gezien. De bal ging uit het spel en toen er verzorging voor Nilsson kwam, zag ik bloed in zijn aangezicht. Ik hoorde in mijn oortje dat Lothar (D’Hondt, de VAR, red.) de situatie aan het checken was. Na een tijdje riep hij me naar het scherm voor een mogelijke penaltyfase.”

“Hij kan op dat moment niets dwingends zeggen en het is niet de bedoeling dat hij zijn mening geeft, maar als hij me naar het scherm roept, weet ik dat hij het een clear error en dus eigenlijk een strafschop vindt.”

“Ik zag dat Nilsson in de rug van Debast zat en dat Debast zich breder maakte en een beweging maakte met de arm naar het hoofd van Nilsson. Dat is een grote speler, dus de arm van Debast hoorde daar niet te zijn, zeker als je er rekening mee houdt dat Debast in een lopende beweging zat. Bovendien was het contact vrij hard, waardoor er bloed mee gemoeid was en geel op zijn plaats was.”

“Je moet een aantal dingen in overweging nemen: de positie van de elleboog in combinatie met de loopbeweging was niet natuurlijk. Normaal loop je niet met je armen op schouderhoogte. Debast maakte een beweging met zijn arm richting het gezicht van Nilsson en niet omgekeerd. Jammer genoeg had Zeno al een gele kaart staan, waardoor het zijn tweede was.”