Net als tegen Anderlecht liep Club Brugge in de tweede helft tegen een gigantische opdoffer aan. Amoura en Sykes bezorgden Club een bekerexit, maar vooral heel wat frustratie.

“Ik heb juist hetzelfde gevoel als afgelopen weekend tegen Anderlecht”, kon Hans Vanaken zijn ontgoocheling niet verstoppen. “Voor de 1-0 hebben we twee goede kansen. Dat zijn momenten die je moet pakken, dan ziet die wedstrijd er misschien anders uit. De tweede helft pompte Union de ballen naar voor, zonder echt heel gevaarlijk te zijn. Dan weet je dat die bal eens goed kan vallen en dat gebeurde bij die goal van Amoura. Die tweede goal was dan weer een stilstaande fase. Dit is zuur.”

Club onderging in de tweede helft de wet van de sterkste. De Unionisten kregen de bal, maar toch duurde het lang vooraleer Mignolet zich moest omdraaien. “Het gevaar kwam van hun, maar echt grote kansen leverde dat ook niet op. Die goal die we tegen krijgen? Dat is nu eenmaal het moment waar we in zitten. Die bal valt na wat gerommel voor de voeten van Amoura. Het zit gewoon niet mee. We wouden heel graag die finale bereiken, dan is dit heel pijnlijk.

“Crisis? Ik neem dat woord niet graag in de mond, maar je kan niet zeggen dat het er nu goed uitziet. Het zag er lang naar uit dat we niet zo’n dip zouden krijgen. Maar we verliezen nu drie keer op een paar weken. Je moet dan de clichés bovenhalen: we moeten hard blijven werken. We moeten verder en zondag staat er tegen Racing Genk weer een lastige wedstrijd op het programma. We moeten nu nederig zijn en match per match bekijken hoe we uit die dip geraken. Dat is het belangrijkste. We willen het seizoen zo goed mogelijk afsluiten.”

Euforie bij Alessio Castro-Montes: “Het wordt nog een lang seizoen”

Na 110 jaar staat Union nog eens in de finale van de Croky Cup. Bij Union was de ontlading dan ook enorm na het laatste fluitsignaal. “Dit voelt heel goed”, glunderde Alessio Castro-Montes. “De ontlading is groot na zo’n moeilijk wedstrijd. Het is heel lang geleden dat we in de finale stonde. We zijn dan ook heel blij om daar te staan. Na de eerste helft voelden we ons goed, we wilden in de tweede helft druk zetten en op hetzelfde elan verdergaan. We wisten dat ze zouden panikeren na dat doelpunt. En dat gebeurde ook. We wisten dat we ze konden verslaan. Het was een schitterende wedstrijd en we zijn heel blij dat we naar de finale kunnen.”

Union blijft zo op drie fronten actief. Het worden dus nog drukke weken voor de troepen van Alexander Blessin. “Nu gaat de focus terug op de competitie”, gaat Castro-Montes verder. “Conference League, beker en competitie: het wordt nog een lang seizoen. Dit zijn de wedstrijden waar je het voor doet. We spelen liever dat soort wedstrijden dan te trainen. Of er nu een klein feestje volgt? Een heel kleintje dan, de wedstrijd tegen OH Leuven komt er al snel aan.”

Ross Sykes kopt Union naar de finale: “Wat een ongelofelijk gevoel”

“Wat een ongelofelijk gevoel”, aldus matchwinnaar Ross Sykes. “Niet alleen voor het team, maar ook voor de fans. Ze verdienen het. Dit is enorm fijn voor mezelf, mijn familie en de hele club. We kunnen nu voor die prijs gaan.”

Net als tegen Frankfurt toonde Union zich andermaal onverzettelijk. Dat zag ook Sykes. “We vechten tot het einde, elke wedstrijd opnieuw. We gaan nu door tot het einde. De hele club voelt aan als een familie, en dat laten we zien op het veld. We moeten ons eerst op de volgende wedstrijden focussen, voor de finale. Hopelijk kunnen we daarna die prijs pakken. Maar eerst tijd voor een klein feestje in de kleedkamer.”

Anthony Moris: “Bij de 1-0 wist ik dat we ons zouden kwalificeren”

Ook doelman Anthony Moris was uiteraard dolgelukkig met de kwalificatie. De Luxemburgse international was opnieuw belangrijk voor de Brusselaars met enkele belangrijke reddingen, onder meer op pogingen van Thiago en Skov Olsen. “Ik moest een hele wedstrijd geconcentreerd blijven, want ik wist dat ik tijdens de wedstrijd minstens 1 à 2 moeilijke ballen zou moeten verwerken”, aldus de 33-jarige doelman. “Ik denk dat het vooral belangrijk was dat we op die vrije trap net voor de rust geen tegengoal slikken, anders ga je met een volledig ander gevoel naar de kleedkamers.”

Naast euforisch voelde Moris zich vooral ook opgelucht. “Vorig jaar hadden we ook al de kans om de finale te halen, maar toen ging het net mis na penalty’s. We kenden het belang van deze wedstrijd en we wilden ons absoluut plaatsen voor de finale. Onze heenwedstrijd in Brugge was echt slecht, dus we moesten ons herpakken. Als we als eerste zouden scoren, wisten we dat we zouden doorgaan. Bij Club zat het vertrouwen niet helemaal goed, en er lag heel veel druk bij hen. Daarom twijfelde ik er niet aan dat we ons zouden plaatsen toen we de 1-0 scoorden”, besluit Moris.